Vele merken kiezen een celebrity als ambassadeur. Nationale en internationale campagnes worden, vaak met succes, opgeleukt door een bekend gezicht (of lichaam). Toch zien we steeds vaker campagnes die stopgezet zijn, omdat de ster in kwestie zich even niet bewust was van de verantwoordelijkheid die zo’n verbintenis met zich meebrengt.
Denk bijvoorbeeld aan de recente rel rondom olympisch zwemkampioen Michael Phelps en zijn wietpijp. (Phelps verloor zijn contract met Kellogg’s.) Of aan de losse handjes van popster Chris Brown. (Kaumgomgigant Wrigley haalt nieuwe commercial met hem erin van de buis.) Vraag me af of een merkcampagne eigenlijk wel afhankelijk moet zijn van het maatschappelijke verantwoordelijkheidsgevoel van een celebrity. Wat vinden jullie?