De nieuwe campagne van SIRE is weer raak. Zoals we van ze gewend zijn snijden ze wederom een maatschappelijk probleem aan. Ditmaal gaat het over kinderen in een scheiding.
Want in het heetst van de strijd worden er vaak dingen geroepen die kinderen voor de rest van hun leven bijblijven. Schitterend gevisualiseerd door 180 in deze commercial en bijbehorende website.
Vandaag start een nieuwe campagne binnen het “Nederland leeft met water“-concept van Postbus 51. Samen met Rioned attendeert Postbus 51 ons erop geen troep in het riool te gooien. Ik vind het allemaal erg flauw en belerend. Dus wat mij betreft hoeft het niet.
Ook creatief is het niet erg sterk. Na het zien van het filmpje vraag je je bijvoorbeeld toch af waar dat jongetje gaat plassen. Ik bedoel: dat behoort toch wel in het riool terecht te komen? En de is gewoonweg sneu.
En dan nog iets: wat is een Postbus 51-onderwerp en wat is een Sire-onderwerp? Het lijkt alsof er geen duidelijke scheidslijn tussen die twee bestaat.
Door de Sire-campagne die nu loopt dwaalden mijn gedachten ook weer af naar campagnes uit het verleden. Een van mijn favorieten is De maat-schap-pij dat ben jij-campagne, van 2001 al weer. Wat ik goed vind aan deze campagne is het sarcastische toontje (versterkt door de fraaie Dick Bruna-illustraties). Het laat flink wat denkwit voor de kijker die zich, na de glimlach, waarschijnlijk wel een keer achter de oren zal krabben. Nu maar hopen dat dat ook geldt voor Loes, Mies, Wim en Tim.
Hoe asociaal ben jij? Vanaf vandaag vraagt SIRE zich dit af in haar honderdste campagne. Op www.onbewustasociaal.nl lees je van alles over asociaal gedrag. Heel herkenbaar allemaal: overal bellen, troep op de stoep gooien en boeren in de tram. Aardig is de irritatiecalculator waarmee je kunt uitrekenen hoe irritant/asociaal je zelf bent. Zou een eye-opener kunnen zijn.
Ik vind het een prima campagne. Nou ja, in ieder geval vind ik het uitgangspunt prijzenswaardig. Natuurlijk vraag ik me af of SIRE haar doelgroep bereikt. Maar als ik een keer minder last heb van iemand die gelooft dat zijn Nokia een ghettoblaster is en daarvan geniet (terwijl ik alleen maar veel te harde, hoge tonen van weer een laf R&B-nummer hoor), vind ik de campagne al geslaagd.
