Voor de copywriter die om een idee verlegen zit, biedt Scrabble soelaas, zo viel eerder te lezen. Voor de artdirector die acute ideeënarmoede wil bestrijden, is er de trepaanboor, een instrument waarmee hij een gat in de schedel kan boren, ter bevordering van de bloedcirculatie in de hersenpan.
“Het effect is verbijsterend,” zegt een Nijmeegse neurochirurg die anoniem wil blijven vanwege de ontboezemingen die hij verderop doet. “Een gat in het hoofd en het is over met de artistieke remmingen, daarvan kan ik eerlijk getuigen.”
De chirurg vertelt honderduit over een artdirector die hij ooit behandelde. “Zijn hoofdwond was nog niet gestelpt of hij bedacht al het Crohn-bankstel. Het Crohn-bankstel is een bankstel met drie ingebouwde toiletten, voor mensen die lijden aan de ziekte van Crohn, maar graag eens in verschillende, comfortabele houdingen een rechtstreekse voetbalwedstrijd op televisie willen uitzitten.”
Stellig zegt de neurochirurg dat het Crohn-bankstel slechts één voorbeeld is, die het werk van de artdirector in kwestie geen recht doet. “Wat hij daarna nog allemaal verzon, was uitzinnig, fabuleus. Te gek voor woorden. Ik begin er niet aan.” In plaats daarvan doet de dokter uit Nijmegen een poging uit te leggen waarom trepanatie tot wilde ideeën leidt.
“Met een gat in het hoofd verandert de intracraniële druk,” begint hij. “De druk tussen schedel en hersenvlies verlaagt. En wanneer de zogeheten perfusiedruk in de hersens afneemt, dilateren de cerebrale arteriolen. Waarom dat zo is, is een raadsel voor ons medici. Het mechanisme wordt ‘auto-regulatie’ genoemd, een term die onze onwetendheid keurig maskeert.”
Het mag dan een raadsel zijn waarom de cerebrale arteriolen aan het dilateren slaan, daardoor wordt een mens toch maar mooi ideeënrijk en geestdriftig. “Geestdriftig en rozig,” zo spreekt de dokter. “Een goede combinatie, op zich.”
Niettemin wil hij uitgebluste artdirectors wel waarschuwen. “Het doorboren van de schedel is geen sinecure. Uiteraard is het kinderlijk eenvoudig om door een schedel te boren, zeker met een speciale trepaanboor. Maar de kunst is om daarna niet meteen ook door het hersenvlies te boren, want dat is dodelijk. En het moet niet zo zijn van: operatie geslaagd, artdirector overleden.”
