In de Metro van gisteren stond deze advertentie van KPN, met daarin een onbegrijpelijke heading. Op de plaats van de onbedoelde dingbats had natuurlijk een reeks speciale tekens moeten staan. Door een probleem bij het aanleveren van het drukwerk zijn die erbij ingeschoten.
Dat de dingbats symbool zouden moeten staan voor e-mails of sms’jes zou wel heel vergezocht zijn. De grote vraag van vandaag is: wat is de heading die boven deze advertentie staat? Geef hieronder je reactie.
Sommige dingen vallen pas op als ze groot zijn, zoals borsten. Andere dingen vallen al op als ze klein zijn, zoals een advertentie over borsten in de Metro van jongstleden maandag.
Net onder de Europese weersvoorspellingen staat een compacte, simpele advertentie met de nationale driekleur. ‘Steviger – voller – groter’ staat erin. Met een telefoonnummer en het veelzeggende webadres www.uwborsten.nl. En daar houdt alle logica op.
Want waarom de driekleur? De kleuren komen niet terug op de website. Voelen Nederlandse vrouwen zich misschien eerder aangesproken als ze benaderd worden met de nationale vlag, de trots van het land?
De website biedt ook weinig uitkomst, en roept daarentegen nóg meer vragen op. Vage termen zoals ‘perfecte gepatenteerde recepturen voor uw borsten’ worden afgewisseld met bloedmooie, gefotoshopte modellen, bij elkaar gesprokkelde plaatjes en slechte verwijzingen naar een andere site: www.uw-borsten.nl.
Op die site staat dezelfde informatie, maar met een andere lay-out. Niet eens een ‘before after’-situatie, of een wetenschapper in beeld. Het voelt een beetje vreemd allemaal. Nu kan ik me voorstellen dat niet ieder bedrijf zich een dure reclamecampagne kan veroorloven, en daarom al het zuurverdiende geld steekt in een groot bereik via de Metro.
Maar het geheel komt op mij niet erg betrouwbaar over. En dat lijkt me toch wel belangrijk voor vrouwen die overwegen hun borsten te laten groeien. De smiley in de letter o van het woord borsten, in de header van de website, is wel weer geniaal natuurlijk.
Hoe krijg je meer mensen met het openbaar vervoer? Lagere prijzen? Mooiere vervoersmiddelen? Kan allemaal. Maar een bus blijft een bus, een trein een trein en een metro een metro. Bovendien zal niemand er warm van worden om dagelijks in een overvolle bus, trein of metro te zitten.
Wat dan goed kan werken als alternatief: een mooie film maken met een nét iets andere benadering waardoor het reizen met openbaar vervoer mooier lijkt. En dat werd gedaan voor de metro in Madrid.
Schitterende film (al is ie wat ouder) een mooi muziekje, maar of er meer mensen gebruik gaan maken van de metro? Ik vraag het me af. Reizen met de metro ziet er door deze andere benadering in ieder geval fantastisch uit en het lijkt mooier, dus wat mij betreft: missie geslaagd.
In de Metro van 16 november jongstleden stond de bovenstaande advertentie van ASN Bank. Opvallend door haar muffe executie, maar ook door de boodschap.
ASN Bank promoot zichzelf, net als bijvoorbeeld Triodos Bank, als wereldverbeteraar in de bankwereld. ASN vertelt dat ze het geld van hun rekeninghouders alleen investeert in ondernemingen die goed zijn voor de wereld van morgen. Hiermee doelen ze op bedrijven die absoluut niets te maken willen hebben met de uitbuiting van mensen of kwetsbare gebieden.
Op zich een nobel streven. Maar met de teloorgang van DSB Bank nog vers in het geheugen, zet ik toch mijn vraagtekens bij de uiting. Willen mensen op dit moment niet gewoon een bank waarbij hun zuurverdiende spaarcenten veilig zijn?
Natuurlijk weet ik dat je spaartegoed tegenwoordig slechts een getypt bedrag is in plaats van keiharde cash. En dat banken met jouw geld altijd aan het investeren zijn (of sterker nog: een schuld aan het afbetalen zijn). Maar moet je daar nu net in deze tijd de nadruk op leggen?
Prioriteit nummer één bij het kiezen van een bank is en blijft toch: de veiligheid van je geld. Voor je oude dag of je nieuwe 47 inch plasma-tv. Of zijn er echt mensen die een betere wereld verkiezen boven de zekerheid van hun spaartegoed?
Voor die wereldverbeteraars heb ik een goed advies: stop je geld in een ouwe geitenwollen sok en stort een flink bedrag op de rekening van een goed doel. Daar heb je niet eens een pvc-vrije bankpas voor nodig.
Geef mij maar een bank die van mijn spaartegoeden afblijft. En zich niet genoodzaakt voelt de sympathieke wereldverbeteraar uit te gaan hangen met mijn centen. Gewoon een bank die doet wat hij moet doen: bank wezen. Voor zo’n bank zou ik meteen mijn rente inleveren. Wat de bankier met dat geld doet, mag hij zelf weten. En de aarde red ik wel een andere keer.
Met kunst doet het Roze Olifantje niet zoveel. Dat hebben we laatst nog in een berichtje geschreven. Voor één keer, toch een uitzondering. Omdat de Gouden Leeuw het zo’n leuk ding vindt en het zeker raakvlakken heeft met communicatie.
In Amsterdam zijn meerdere metrostellen van binnen versierd door een aantal kunstenaars en illustratoren. Heel tof om te zien, want die saaie metro-interieurs zijn nu opeens een prima plek om te zijn. Bovenstaand beeld is gemaakt door Ingrid Robers, een bekende en bekroonde illustrator uit Amsterdam. Haar werk heet ‘Gedachtentrein’. Meer werk zien? Klik hier.
Geniaal, briljant, opvallend & awesome. Dat is de strekking van de meeste reacties op de nieuwe actie van Lay”s in een metrostation van Chicago. Opvallend zijn de “echte” aardappelen die door het plafond steken zeker. Zo opvallend zelfs online casino dat iedereen deze ambient uiting niet kan missen.
Maar wat heb je eraan als een voorbijganger naar het plafond staart wanneer de bijbehorende boodschap op ooghoogte aan de muur hangt? In Amerika krijg je per dag ongeveer 3.000 reclameboodschappen voor je kiezen. Knappe Amerikaan dus die met enige haast, met de mobiel aan het oor, kijkend naar zijn horloge, zich een weg banend door het drukke metrostation en starend naar het plafond, deze twee uitingen met elkaar kan combineren.
In de Metro van vandaag (pagina 8) valt me deze advertentie van de GVU op. Ze doet me nadenken. Niet over buschauffeur worden, want dat is me hier indirect afgeraden in diezelfde metro, enkele pagina’s eerder. Nee, mijn hoofd wil of kan de heading niet begrijpen. “Op één dag solliciteren naar een prachtbaan!”
Hoezo dan? Doe ik dat normaal op twee dagen? Of drie? Hoedanook, inmiddels spreekt mijn hoofd diapositieve Louis van Gaal-taal tegen mij. Ben ik nou zo dom? Of is iedereen echt zo slim? Ik kijk ook op www.gvu.nl en trek de conclusie dat het sollicitatieproces van een buschauffeur waarschijnlijk vaak vele dagen in beslag neemt. En tijdens de sollicitatiedagen van de GVU doen ze het gewoon in één dag!
Fantastisch! Rust in mijn hoofd. Ondanks de onduidelijkheid van de advertentie is mijn vraag nu toch beantwoord. Of toch niet. Want op de site vermelden ze over de sollicitatiedagen doodleuk: “U krijgt een aantal testen te doen, waaronder een rijtest. Ook worden er gesprekken met u gevoerd. De sollicitatie zal 3 tot 4 uur duren. Na afloop krijgt u te horen of wij u een geschikte kandidaat vinden en maken we een afspraak met u voor een psychologische test.” Een afspraak? Dus toch niet op één dag solliciteren? Nu wordt de advertentie nóg slechter. Of bedoelen ze toch iets anders? Ik weet het niet meer. Witte Geit?
