Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

Posts getagged met ‘loop der dingen’

dinsdag 5 oktober 2010   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Een fanatieke achterban wil niks zeggen

Abonneelid

Vorige week kwam het nieuws dat Yes wordt getermineerd. Het weekblad voor vrouwelijke twintigers verschijnt voor de allerlaatste keer in week 52. Uitgever Sanoma vindt Yes niet genoeg renderen.

In week 28 van vorig jaar werd bekend dat de Yes-redactie overging op co-creation: lezeressen mochten voortaan meedenken en -schrijven aan hun lijfblad. Het was kostenbesparend. Reclametechnisch slim ook, want het leek op brand activation. En het leidde tot publiciteit. Zelfs Het Roze Olifantje besteedde er aandacht aan.

Onder het bericht uit week 28 van 2009 – Yes-lezeressen denken in weken – plaatste Bea Pasveer, abonnee en moeder van twee, eergisteren een 659 woorden tellende reactie. Wie die leest, denkt: hoe kan Yes stoppen als Bea Pasveer tot de achterban behoort?

Pasveer is 24 jaar ‘lid van de abonnees’, schrijft ze. Dat is vanaf het prille begin. Ze kent het blad als haar broekzak. Voor haar kwam de opheffing niet als een verrassing. Ze riep het ruim een jaar geleden al op het drukbezochte forum van Yes, Yescafé.

Pasveer in haar reactie: “Ik wíst dat Yes het geen jaar meer zou uithouden met dat co-creation. Ik zwoer het op het hoofd van mijn kinderen. Nog een geluk dat niemand er toen op inging in het Yescafé, want het tijdschrift hield het wel nog net een jaar uit.”

Daarna doet ze stellige uitspraken over Yes binnen het cluster Jonge Vrouwen van Sanoma, dat verder bestaat uit Flair, Viva en Fancy. Ze dacht dat te kunnen doen, omdat ze abonnee van het eerste uur is. En een lezeres die de eerste vijf jaargangen nog compleet heeft.

De jaargangen erna heeft ze om sentimentele redenen ook lang bewaard, laat ze weten. Om logistieke redenen heeft ze mettertijd alle advertenties in mappen gestopt en de rest weggegooid. Dankzij het bijhouden van knipselmappen zag ze vorige week het einde naderen. “Op de abonneepagina stond over de duur van een abonnement: Stopt automatisch!”

Dat alles schrijft Pasveer, die de loop der dingen betreurt, maar ook een lichtpunt ziet: “Wie weet worden de eerste vijf jaargangen en de knipsels geld waard. Met het verdwijnen van de titel is die kans in ieder geval toegenomen.”