Het nationale Reumafonds zoekt collectanten, zo viel mij vanochtend in de Spits op. Een nobel streven natuurlijk, want voor een goed doel als het Reumafonds is hard geld nodig. Toch slaat de campagne om deze collectanten te werven, als je het mij vraagt, de plank mis.
Aan de boodschap ligt het niet. Die is helder genoeg. Maar het beeld dat centraal staat in al de uitingen is naar mijn idee toch niet heel slim gekozen. De voyeuristische benadering van de dame met de verrekijker rammelt.
Het is alsof de collectant die ze zoekt, wild is dat op een Afrikaanse savanne loopt en gespot moet worden. Of dat de potentiële collectant bespioneerd wordt en elk moment in de kraag kan worden gevat om vervolgens geld op te moeten gaan halen voor het Reumafonds.
Deze serie kan naar mij idee feilloos aangevuld worden met een Sherlock Holmes-achtig type dat met een loep collectanten ‘zoekt’. Of misschien helemaal anders: ‘mug shots’ van potentiële collectanten die gezocht worden door het Reumafonds. Maar misschien draaf ik nu door. Feit is dat de benadering niet lijkt te werken en daarmee dus met stip een Bruine Beer verdient.
