Ik hing gisteren lam voor de tv. Zo lam dat de diverse reclameboodschappen volledig langs mij af gingen. Tot deze man in beeld kwam. Rommelig rondlopend, lijkt hij niet te weten wat hij doet. Hij frommelt wat aan kleding die op bed ligt.
Opeens verandert het camerastandpunt. De man zit eenzaam op bed in dramatisch ‘pluizig’ licht dat de eenzaamheid benadrukt. En wat er volgt, zorgt bij mij voor een brok in de keel. Het voelt echt, het lijkt echt. Het is echt. Mooi gedaan van Monuta.
Een goed product hoeft niet per se verfijnd, oerdegelijk of glad te zijn. Het hoeft geen spitstechnologie te bevatten, noch ontwikkeld te worden door een beursgenoteerd bedrijf. Dat bewijst het product van de week van deze week: de deurmat voor de voetbalfan. De deurmat met de tekst: “Hier woont een voetbalfan.”
Die deurmat is méér dan een deurmat. Meer dan een voorwerp om de schoenzolen aan af te vegen. Bijna te goed om de voeten aan af te vegen. Want de deurmat voor de voetbalfan laat voorbijgangers weten dat ’ie de deurmat is van een voetbalfan.
En wie van voetbal houdt, hoeft zich daar niet voor te schamen. Die mag er best voor uitkomen. Koop daarom ook de deurmat voor de voetbalfan als je hart op het voetbalveld ligt. Ontelbare mensen deden het. Zangeres Anita Doth was een van hen.
In 1993 werd haar op MTV gevraagd waarom ze dacht dat futuristische muziek, en dan met name die van haar en Ray Slijngaard, steeds populairder werd. “Omdat we steeds dichter bij de toekomst komen,” was haar gevatte antwoord.
Tegenwoordig houdt ze meer van een ouderwetse pot voetbal dan van futuristische muziek. Met de deurmat kan ze dat perfect uitdragen. “Voetbal kalmeert me,” vertelt de popster in een gesprek met HRO. “Tenzij ik onrecht zie op het veld, zoals laatst in de wedstrijd tussen Sunderland en Liverpool, die ik live bijwoonde.”
Liverpool verloor de wedstrijd met 1 tegen 0, door een strandbal op het veld die de Liverpool-doelman op het verkeerde been zette. Doth: “Tijdens die wedstrijd dacht ik wel even: doe mij maar weer gewoon techno. Futuristische, maar altijd eerlijke muziek. Lekker rechttoe rechtaan.”
