De toenmalige directeur van luchtvaartmaatschappij Air Berlin liet omstreeks 1980 leesboeken sturen naar klanten die een transatlantische vlucht bij hem boekten. Het boek in kwestie was steeds Linden Grierson’s ‘Een meisje en zeven mannen’.
Anders dan de titel deed vermoeden, was het boek een effectief slaapmiddel. In de begeleidende brief bij het boek garandeerde de directeur zijn reizigers dan ook dat ze uitgerust op hun bestemming zouden aankomen als ze het boek tijdens de vlucht lazen. Hij had niks te veel gezegd. Er was een klant, Peter Valkema heette hij, die al in slaap viel na lezing van de beginzin: “Anne Carrington-Smythe keek uit haar raam naar het in de zon glinsterende water en geeuwde.”
De eigenaar van een concurrerende vliegmaatschappij wilde indertijd ook meer geld verdienen. Niet met behulp van een give-away die tot klantenbinding leidde, maar door passagiers te laten betalen voor toiletbezoek. De gevolgen lieten zich makkelijk raden. Vooral met deze vijf sleutelwoorden: gierige, reizigers, doen, gevoeg & kotszakken.
Maar over ‘Een meisje en zeven mannen’ gesproken: één meisje en zeven mannen maakt in totaal acht personen. Drie mensen maakt soms al een menigte. Acht min drie is vijf. En ziedaar: vijf nieuwe, onbedoeld goede zinnen uit reclameteksten.
1. “In deze volledig herziene versie wordt in klare taal uit de doeken gedaan wat het doel is: de lezer kan er kennismaken met de processen die gaande zijn in de evolutie van het licht.”
2. “Als u altijd al zelf in een Ferrari wilde rijden, kom dan naar de Ferrari Day-dagen.”
3. “Ook worden de gereedschappen aangereikt om met de energieën uit de verschillende egolagen om te gaan.”
4. “Jaren later heeft Fleur haar studie al jaren afgerond en is ze bezig met haar derde baan.”
5. “Filigraan zweeft de afzuigkap boven het kookeiland in de ruimte.”
