Er zijn van die campagnes waarbij de grondgedachte sterk is. Dat geldt ook voor de nieuwe Duvel-campagne. Bij de aftrap van de campagne werd er aan een aantal kunstenaars gevraagd een invulling te geven aan het thema ‘indivi-duvel-isme’. Op geheel eigen wijze mochten ze, binnen het thema, iets moois maken van een billboard. Mooie gedachte waaruit vele, schitterende, visuele invullingen zijn gekomen.
Maar dat woord: “Indivi-duvel-isme.” Waarom zo’n vreselijke woordspeling, die ook nog eens onuitspreekbaar is? Misschien wel juist door dat onuitspreekbare. Want als je het maar lang genoeg probeert, komt het vanzelf tussen de oren. Is het niet omdat het je uiteindelijk lukt om uit te spreken, dan wel omdat het mateloos irriteert.
