Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

Posts getagged met ‘commercial’

woensdag 5 mei 2010   —  3 reacties » Lees meerLees minder

Het Talen Instituut dat nooit bestaan heeft

In een tijd waarin het woord ‘viral’ alleen te horen was in ziekenhuizen en laboratoria, werd Nederland opeens opgeschrikt door een reclamefilmpje van Soesman Talen Instituut. Het filmpje leidde tot veel reacties. Keurig opgevoed Nederland reageerde geschokt door de – voor die tijd – ongehoord grove teksten die uit de radiospeakers kwamen.

Het filmpje moest dus van de buis. Bijdehand Nederland reageerde betweterig door te analyseren dat ‘mensen die de taal niet spraken ook de tekst van het liedje niet verstaan’, en dus de reclame niet begrijpen. Leergierig Nederland reageerde verbaasd. Want toen het zich wilde aanmelden voor de taalcursus bleek dat Soesman Talen Instituut helemaal niet bestond.

Inderdaad, Soesman was nep. De reclamefilm was een eigen initiatief van reclamebureau PMSvW/Y&R. (Zo’n afkortingsnaam was toen nog helemaal de bombdiggity.) En met dit filmpje creëerden de makers met behulp van de lyrics van The Outhere Brothers een van de bekendste Nederlandse virals van voor het millennium.

Ze wonnen er zelfs brons mee in Cannes (in 1998). En terecht, want de commercial is de ideale combinatie van een goed idee en een prachtige uitvoering. Deze Grijze Muis zegt zowel in het Nederlands als in het Engels: respect!

UPDATE: het moest natuurlijk een keer gebeuren, en als oude, versleten Grijze Muis ben ik jammer genoeg degene die, onbedoeld, zorgt voor de eerste repost op Het Roze Olifantje.


maandag 26 april 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Che regelt de oppas

Afbeelding 12

Robbie en Batist zijn twee fans van Het Roze Olifantje. Dat schrijven ze in ieder geval in hun e-mail naar de grote roze baas van ons blog. Buiten dat ze veren steken in olifantenreten, vormen ze een junior creatief team van Duval Guillaume in Antwerpen.

En ze zijn de makers van onderstaande nieuwe commercial voor Ché Magazine. Het is zelfs hun allereerste tv-spot. Robbie en Batist toonden direct het lef om de commercial naar Het Roze Olifantje te sturen. In de hoop op een Gouden Leeuw, maar met het risico van een Bruine Beer. Dit keer pakt het goed uit.

De clou van de commercial is niet bijster verrassend, maar dat mag de pret niet drukken. Dit is communicatie voor mannen, zoals het hoort. Eenvoudig, sexy, goed gemaakt en gericht op de Pavlov-reactie die de gemiddelde mannelijke tv-kijker heeft bij het woord babysitter.

De Gouden Leeuw trekt twee conclusies: junior creatieven kunnen absoluut goed werk maken, en slijmen bij Het Roze Olifantje werkt. Robbie en Batist, wie van jullie twee stuurt mij ook al weer het telefoonnummer van die babysitter? Rrooaarr!


dinsdag 6 april 2010   —  13 reacties » Lees meerLees minder

C1000 zakt nog lager

Net wanneer je tenen, puur uit gewenning, niet meer omhoog krullen door Pipo de Clown, komt C1000 met een nieuw irritatieoffensief: Tineke Schouten. De cabaretière die groot werd met slechte grappen, is het nieuwe wapen in de supermarktoorlog. Dat in combinatie met een ramvolle mediaplanning zal ervoor zorgen dat C1000 gespreksonderwerp wordt van mening verjaarspartijtje.

Mooi, denkt C1000 natuurlijk. Maar ik vrees dat de gesprekken gepaard zullen gaan met het nodige gal. Flauwe grappen, slechte typetjes, en dat drie keer in één reclameblok. N=1, zult u misschien vaak denken bij mijn mening. Maar neem van mij aan: N zit na een korte peiling in dit geval al in de tientallen.

Het niveau is te ver gedaald voor een supermarkt als C1000. Het doet De Gouden Leeuw zelfs verlangen naar tijden van vroeger. Weemoedig struint hij samen met De Grijze Muis het internet af, op zoek naar filmpjes zonder fratsen.


vrijdag 12 maart 2010   —  3 reacties » Lees meerLees minder

De beste concepten verzin je op het toilet

Reclamebureau Etcetera zet een briljante commercial neer voor het online warenhuis Bol.com. De spot is tot in de kleinste details uitgewerkt. Let bijvoorbeeld op het schrale cadeaupapier, de laffe traktatie, bestaande uit mandarijnen met vlagjes en de piramide op het nachtkastje.

Ook de cast is goed gecast en niet te vergeten de wc-rol, die een belangrijke rol speelt op de website mummiepak.nl, waar je online je eigen mummiepakcadeau kunt maken.

Dat het cadeau in de praktijk niet werkt, laat onderstaand filmpje duidelijk zien. Maar dat mag de pret niet drukken. De commercial is en blijft gewoon goed, slim, leuk, grappig, etcetera etcetera.


vrijdag 5 maart 2010   —  2 reacties » Lees meerLees minder

The seeded burger

Hoewel we achterdochtig zijn, hadden we deze toch niet zien aankomen. “De Amerikanen zijn ons belachelijk aan het maken,” was samengevat de reactie op deze commercial van McDonalds. Of eigenlijk viral dus, want een week later verschijnt dezelfde spot op de Nederlandse buis.

Identiek, met als klein verschil dat de acteurs nu Nederlands praten. Normaal is het te makkelijk voor woorden: je commercial op YouTube zetten en verwachten dat het viraal gaat werken, maar dit trucje is slim gevonden van de grote gele M.


vrijdag 26 februari 2010   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Gouden Gids gekopieerd

Inspiratie vind je overal. Bizarre voorvallen kunnen je zomaar helpen bij het bedenken van een commercial. En een enkele keer kopieert het echte leven een commercial. Vervelend voor de mensen van de Dubai Mall, waar het echte leven ervoor koos om deze week de klassieke commercial van De Gouden Gids in real life na te spelen.


maandag 22 februari 2010   —  4 reacties » Lees meerLees minder

Boefje

De Paarse Krokodil let tegenwoordig goed op zijn woorden. Dus hij staat nu niet direct klaar met een oordeel over de RedBandit van Red Band. Hoewel dat figuurtje toch wel iets weg heeft van die vervelende (maar zeer succesvolle) Sultana-pop.

Het is mooi dat de commercials van Red Band met de RedBandit in de hoofdrol nogal slecht zijn, zodat De Bruine Beer zijn gal kan spuwen. Het basisconcept is verre van origineel: het aloude trucje van een saaie situatie die dankzij het product een stuk aangenamer wordt.

De drie uitvoeringen van het concept zijn bovendien wat betreft script en styling oubollig. En er is niet eens tijd voor een goede ‘eindgrap’. Logisch, want de verhaaltjes moeten in slechts 10 seconden worden afgeraffeld. Dat had het reclamebureau echt sterk moeten afraden.

Evenals Mr Jummy, de Sultana-pop, heeft de RedBandit een eigen hyves en het wachten is nu op de spaaractie voor die knuffel. Al met al vindt De Bruine Beer het toch een boevenstreek.


maandag 8 februari 2010   —  2 reacties » Lees meerLees minder

En dan nu iets anders

Je hoeft niet naar een betaalzender te kijken om de hoogtepunten van de Superbowl te kunnen zien. De commercials zie je gewoon (terug) op allerlei blogs. Vreemd genoeg zag ik bovenstaande Google-commercial nog niet terug op een blog (en ja, dat kan aan mij liggen). Bij deze. En voor wat het waard is: ik vind het een lief filmpje. Een verademing tussen dat andere Superbowl-geweld.


maandag 1 februari 2010   —  3 reacties » Lees meerLees minder

Vieze smaak

Ik erger me al maanden aan bovenstaande Mentos-commercial. Hoe krijgen ze het toch voor elkaar om zo ontzettend weinig ‘appetite’ in die commercial te verwerken? Sterker nog: om er zo’n waanzinnig onsmakelijk gezicht van te maken? Concurrent Frisk slaagde er een paar jaar geleden ook al in om zo’n abjecte commercial te produceren.

En nu ik toch bezig ben met het frisse-mondensegment: de Smint-campagne ‘Smint-me’ ontbeert ook het nodige raffinement. Wat een slap verhaaltje. Als je het al een verhaaltje mag noemen. Het enige voordeel ten opzichte van Mentos en Frisk, is dat de film niet afstotelijk is. En dat is wel eens anders geweest bij Smint.


maandag 25 januari 2010   —  3 reacties » Lees meerLees minder

Revolutionaire reclame

Fidel Castro. Mao Tse Tung. Vladimir Lenin. Mahatma Ghandi. Ho-Chi Minh. Rosa Luxemburg. Martin Luther King. Che Guevara. Karl Marx. De Dacia Logan MCV. Ja, de Dacia Logan MCV. Het valt even koud op je dak, maar in de commercial van het, relatief onbekende, automerk Dacia lijkt de koppeling tussen de grote namen uit de geschiedenis en een auto-aanbieding nog vreemder.

Het ene moment kijk je naar een scifi-film featuring de halve geschiedenis aan revolutionairen, het andere moment kijk je naar een lelijk soort pausmobiel met een prijsbord op het dak, midden in een winkelstraat. Ik denk dat televisiekijkend Nederland spontaan checkt of het niet per ongeluk op de afstandsbediening is gaan zitten.

Zo hol, zo leeg en zo irrelevant voor het merk vind je ze maar zelden. De welbekende kritiek ‘je kunt er ieder ander merk achter plakken’ is hier niet onterecht. Op Youtube vind je zelfs meerdere versies zonder eindshot met de uitdaging aan de kijker om er zijn eigen eindshot aan vast te plakken. Maar met welk merk je de commercial ook afsluit, het blijft neigen naar een zapmomentje.