Een lekker biertje kun je op veel plaatsen drinken. Maar welk biertje neem je dan? Gewoon simpel pils? Een witbiertje? Een andere speciale pint? Of kun je niet kiezen?
Het Poolse biermerk Tyskie vond een slimme plek om hun pint juist daar onder de aandacht te brengen waar online casino het bijna het meest relevant is: bij het binnengaan van kroeg, bar of restaurant. Leuk gevonden, waardoor je er binnen waarschijnlijk nog over napraat. En er een bestelt. Proost!
Cadbury’s, de chocolade waar Engeland zo trots op is, gaat de wereld over en belandt in Argentinië. En daar hebben ze er bij Del Campo Nazca Saatchi & Saatchi hele leuke filmpjes voor gemaakt. Twee typische verhalen die erg doen denken aan hoe wij Nederlanders bier neerzetten in een commercial. Alleen deze keer gaat het dus over ‘het bier voor de vrouwen’.
De campagne voor Stelle Artois, gemaakt door Mother, roept bij de Witte Geit wat twijfel op. Hoe mooi het ding ook is geëxecuteerd, hoeveel aandacht er aan het imiteren van vroeger tijden ook is besteed, en ongeacht met hoeveel zorg de retroscènes zijn gekozen die helemaal passen bij een licht biertje.
Allemaal mooi, maar hebben we dit niet al duizenden keren gezien? Denk aan de geïllustreerde Heineken-campagne aan het eind van de jaren tachtig. Of gemakkelijker: veel andere biercampagnes. Daarin zag je wel vaker, voordat Photoshop de wereld regeerde, mooie, zonnige platen met romantische taferelen en dito mensen. Al dan niet gefotografeerd.
Waarom is Mother zo blij met deze lijn? Omdat ie zo anders is in deze tijd? Omdat ie zo goed dat oude gevoel neerzet? Voor mij is het niets anders dan een prima imitatie uit de oude doos, zonder iets extra’s. De Witte Geit vraagt zich af waarom het anders zo goede Mother met dit ding komt.
Je hebt bier en je hebt bier. Bier van toen en bier van nu. Zoogami is duidelijk bier van nu. Alleen al om het feit dat je Zoogami online kunt nuttigen. Niet echt het goudgele goedje naar binnen gieten, maar de belevenis van het drinken van het biertje. Zoogami is contemporary beer. En wat contemporary is bepaal je zelf. Invullen en ad fundum maar. Alcohol for the brain. Het is geen onvervalste Rode Hond, want de doorstuurfunctionaliteit zijn ze vergeten. Geinig beeldmerk trouwens.
Een typisch mannendrama speelt zich af in deze commercial. Uitgangspunt: bier, daar wordt niet mee gemorst! Op het moment dat het wel gebeurt, flitst het leven van het biertje aan zijn eigen ogen voorbij. Inconsequentie in de film: gaat het leven van het biertje nu over de hop waar bier mee gebrouwen wordt of over het water of over de brouwer of over de truc of…
Wel knap als je het als biertje tot de spreekwoordelijke zaadcel kunt herleiden. Vraag me af of dat ook gebeurt als mijn leven voorbij flitst. Niettemin een erg leuke commercial. Beetje zwaar aangezet, dus houdt als bierliefhebber je zakdoek, of viltje, klaar.
In 1999 klopte biergigant Anheuser-Busch aan bij DDB Chicago voor een nieuwe Bud Light-campagne. Copywriter Bob Winter besloot een parodie te maken op de typische jaren ’80 bierreclames en creëerde de radiocampagne ‘Real American Heroes’.
In elke (een minuut durende) radiospot wordt een ‘unsung hero’ op briljante wijze geloftuigd door de voice-over, begeleid door een geweldig foute achtergrondzanger: mr. Eye of the Tiger Dave Bickler van de band Survivor.
Na 9/11 veranderden de makers om begrijpelijke morele redenen de titel in ‘Real Men of Genius’. Gelukkig bleef de kwaliteit van de spotjes onveranderd. Er werden in totaal meer dan 100 varianten opgenomen en de serie werd de langstlopende, en een van de meest geprezen radiocampagnes uit de reclamegeschiedenis. Maar nog belangrijker, de campagne inspireerde mij om copywriter te worden. Dus voor mij is er maar één echte ‘real american hero’. Thnx Bob! (Bij ‘meer lezen’ vind je tien van de vele commercials. De rest vind je hier.)
Het is 1935. Amerika zit midden in The Great Depression. Roosevelt werkt aan zijn New Deal. De Dust Bowl zorgt voor een kaalslag in het midden van de Verenigde Staten. En alsof er niets aan de hand is, maakt de reclamewereld gewoon advertenties. Bijvoorbeeld voor Schaefer. Dit biermerk uit New York was tot de jaren 70 van de twintigste eeuw het grootste biermerk van de wereld. Dat succes hadden ze niet te danken aan hun geëmancipeerde communicatie. Wel leuk, zo’n onderdanige parelketting-mevrouw in een bieradvertentie.
(En hiermee scoor ik direct de langste kop tot nu toe op Het Roze Olifantje.) Goed, nog één keer de Super Bowl dan. Bierbrouwer Miller maakte speciaal voor de Super Bowl een commercial van 1 seconde. In een groot deel van het land was de commercial van het merk High Life niet te zien, omdat NBC ‘m weigerde uit te zenden.
Toch sloeg High Life twee vliegen in één klap. Het beperkte de kosten enorm; uitzenden van een dertig-secondenspot tijdens de Super Bowl kostte maar liefst 3 miljoen dollar. En nu blijkt dat de omzet van High Life opvallend is gegroeid. Proost!
