De Nederlandse taal is niet makkelijk. Eerder moeilijk. Alleen al omdat een Nederlands woord als ‘stropers’ verschillende betekenissen heeft, afhankelijk van de uitspraak. Een machine die strobalen maakt, is een stropers. Stiekeme jagers zijn stropers.
Er zijn ook Nederlandse woorden die weliswaar verschillend worden gespeld, maar dezelfde uitspraak kennen. Bijvoorbeeld: rauw en rouw. Stro wordt rauw gegeten en een stroper kan in diepe rouw zijn.
Zulke ‘heterofonische homografen’ en ‘heterografische homofonen’ maken taal, zoals de begrippen al aangeven, moeilijker. Het middeleeuwse lettertype op de foto, waarin onderkastletters en kapitalen kriskras door elkaar staan, bemoeilijkt taal evenzo.
Er zijn meer factoren die de begrijpelijkheid van het Nederlands belemmeren en men kan daar lang of kort over praten. Nu wordt gekozen voor kort en overgegaan op vijf onbedoeld goede zinnen uit reclameteksten.
1. “De dag begon zoals alle dagen, ook voor John Cruijsberg: de goudvis kreeg eten en John vertrok naar zijn winkel in Utrecht.”
2. “Radioamateur Kees Raaijmakers is gek van golflengtes.”
3. “Omdat passie in mijn beleving zacht is, kies ik voor een groot vloerkleed in de badkamer.”
4. “Bon Bami: de snack met een hart van goud.”
5. “Airconditioning die werkt volgens het aan-uitprincipe.”
