Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

maandag 7 februari 2011   —  Nog geen reacties » Lees meerLees Minder

De schone schijn tegen

Kraaienpoten

De actieve ingrediënten en gepatenteerde formules zijn dermatologisch getest, zo claimen reclames van L’Oréal al jaren. Wat dat testen heeft opgeleverd, daarover wordt, ook al jaren, in alle toonaarden gezwegen.

Mede daarom heeft het cosmeticaconcern de schijn tegen als een paar medewerkers – L’Oréal heeft duizenden biologen, chemici en toxicologen in dienst – opnieuw een wetenschappelijke ontdekking zegt te hebben gedaan die huidveroudering vertraagt.

Om aan geloofwaardigheid te winnen, werd pas geleden een bijeenkomst gehouden in een bedrijfspand net buiten Parijs. Met een diepe buiging was een bescheiden loper uitgerold voor de gewaardeerde leden van de pers. Er waren croissants uit het vuistje en koffie uit de thermoskan.

Want wetenschappers van L’Oréal hadden iets geheel nieuws te presenteren: een actief ingrediënt waaraan in het geniep maar liefst tien jaar was gewerkt. Een stof, bewerkt in het laboratorium, voor een jong ogende, gezonde huid, die wel wat media-aandacht kon gebruiken.

Er was weinig glamoureus aan toen Bruno Bernard, hoofd van de afdeling biowetenschap, het woord nam. Als een wijze professor vertelde hij over de lederhuid die schuilgaat onder de opperhuid. Over de lederhuid met daarin de zogeheten papillenlaag en ‘fibroblasten’, bindweefselcellen die collageen en elastinevezels aanmaken in een natuurlijke, gelachtige substantie.

Hij ging verder over de bindweefselcellen, die hun werk beter zouden doen als de papillenlaag niet werd afgebroken door zonneschijn en vervuilde lucht. En, zo rondde het afdelingshoofd af, een nieuwe, gepatenteerde wondercrème van L’Oréal, met als actief ingrediënt een suiker uit Zuid-Amerika, gaat de papillenlaag tegen de afbraak beschermen. Vanaf komend voorjaar, overal ter wereld.

Niet veel later was er in het laboratorium van het pand nog een demonstratie met levende kunsthuid: een losse vingertop gemaakt van menselijke cellen. De kunsthuid werd ontwikkeld voor mensen met brandwonden en dient tegenwoordig ook als testmateriaal voor cosmetica. Redelijk verbluffend. Niks is te gek voor een altijddurende jeugd en de geloofwaardigheid van L’Oréal.


 
 
maandag 7 februari 2011   —  5 reacties » Lees meerLees Minder

Blue 1 Media ziet ze vliegen

De Bruine Beer zat al een aantal weken met de commercial van Corendon Vliegvakanties in zijn maag. Daarnaast had hij wekenlang een vervelend chipmunk-stemmetje in zijn hoofd: “Vakansie! We gaan op vakansie!”

Vandaag is de maat vol. De Bruine Beer besluit een donkerbruine post te schrijven over deze ontiegelijke K-commercial. Allereerst ging hij op zoek naar de makers die verantwoordelijk zijn voor de spot. Na kort speurwerk stuit de Beer op de site van Blue 1 Media. Achter de commercial blijkt namelijk een heus bedrijf te zitten.

Het welkomstwoord op de site gaat als volgt: “Blue 1 Media werkt voor aansprekende internationale A-merken, maar ook lokaal en regionaal opererende bedrijven en instellingen die zich beter willen presenteren in de huidige multimediamaatschappij, die meer dan ooit vraagt om kwaliteitscontent in beeld en geluid.”

Na de lachwekkende intro schreef de post zich eigenlijk vanzelf. Want na een paar clicks vertelt Blue 1 Media zelf over de Clarendon-spot. En dat is hilarisch genoeg. Hou je vast.

“De televisiecommercial voor Corendon Vliegvakanties is een van de meest succesvolle tv-campagnes in de reisbranche ooit. Zelden is er zoveel geschreven en gesproken over een reclamecampagne en boekingsrecords worden week na week gebroken. Dankzij de vrolijke, aanstekelijke muziek en het opvallende kinderstemmetje dat “vakantie vakantie” roept, is de tv-commercial een enorme hit!”


 
 
vrijdag 4 februari 2011   —  Nog geen reacties » Lees meerLees Minder

Elektronicaverkopers en schroothandelaren

Infraphil

Alle winkeliers die nieuwe elektronica verkopen, gaan voortaan oude elektrische apparaten innemen. Vrijblijvend en ongelimiteerd kunnen consumenten ze inleveren. Ook als ze geen nieuw, vergelijkbaar apparaat aanschaffen. Het personeel bepaalt vervolgens of de versleten staafmixer, roestige tondeuse of kapotte telefoon hergebruikt kan, of anders ontdaan moet van de edelmetalen.

Het heeft alle schijn van een branchebrede campagne om de gewetensvolle consument te verlossen van schuldgevoelens wanneer hij een verouderd apparaat dat nog niet helemaal stuk is, wil vervangen voor een nieuw.

Het is alleen geen branchebrede campagne, maar een wetsvoorstel van het Europees Parlement. Een voorstel dat een zegsman van Detailhandel Nederland een ‘goedkoop, politiek statement’ noemt, waarbij geen rekening is gehouden met de praktische consequenties.

De zegsman voorziet een scenario waarin elektronicazaken die ‘in de loop liggen’ het aanzien van schroothandels krijgen. Schroothandelaren doen het plan van het Europees Parlement af als een aanzet tot valse concurrentie en broodroof.

Als het plan doorgang vindt – de lidstaten van de Europese Unie hebben er nog niet mee ingestemd – dan is de consument de lachende derde. Als vanouds kan hij bij elke Dixons, Expert of Electronic Partner spullen kopen, maar hij kan zich dan ook meteen vergapen aan de apparaten uit de tijd van de vaklieden, zoals de Infraphil hierboven, een warmtelamp van Philips die kneuzingen helpt genezen.


 
 
donderdag 20 januari 2011   —  3 reacties » Lees meerLees Minder

Bier van een andere planeet

Schermafbeelding 2011-01-20 om 15.33.07

Goudgele rakkermaker Heineken heeft iets bijzonders met het buitenaardse. En dat uit zich in meerdere commercials die Heineken in het verleden op de Nederlandse buis bracht. Het begon al in 1955 met de commercial voor “het meest getapte bier”.

De tweede alienesque reclame volgde in 1990 en had een wereldberoemd nummer van Louis Armstrong – nee, Neil Armstrong was de eerste man op de maan – als sterk wapenfeit. Commercial nummer drie – rond 2005 op tv en wie weet het exacte jaartal weet mag het zeggen – is mijn favoriet. Niet alleen een grappige clou, maar vooral ook erg goed geproduceerd.

Hieronder staan ze alledrie nog een keer op een rijtje. Dus leg heel even je werk neer, pak (eventueel stiekem) een biertje en geniet van deze reclameklassiekers. Proost.


 
 
vrijdag 14 januari 2011   —  1 reactie » Lees meerLees Minder

Exit the advertising industry

Exit

Sommige uitingen hebben zoveel hoeken van het internet gezien dat iedere creatief die een beetje aangesloten is op internet ze kent. Het idee van Axe met de exit signs is er zo een. Het heeft menig blog, forwardmail of kijk-eens-wat-een-leuke-plaatjes-powerpoint al opgesierd.

Onbegrijpelijk dus dat de creatieven uit het land van knäckebröd en blonde deernes het concept klakkeloos kopiëren. Hier op de redactie klonk de volgende mededeling over de speakers: “Attention copycats Patrik Spång, Ola Lundin, Patrik Spång and Fredrik Persson, please exit the advertising industry.”


 
 
vrijdag 14 januari 2011   —  12 reacties » Lees meerLees Minder

Is Leukwerkt uitgelachen?

De nieuwe campagne van Plus maakt de tongen behoorlijk los, en niet ten goede. Toch is Leukwerkt Worldwide er trots op, getuige de in Adformatie van vorige week. Ik heb nogal wat moeite met de nieuwe campagne van Plus. Om het kort te houden: hoeveel knulligheid kun je maximaal in een commercial verwerken? Leukwerkt legt de lat wel erg hoog.

Ook beide andere campagnes die zo hartstochtelijk worden aangeprezen in de bewuste bureau-advertentie zijn eerlijk gezegd van een bedenkelijk niveau. Tuurlijk, ik heb pas een filmpje van de nieuwe campagnes van Honig en Peijnenburg gezien, maar leuk – nee, dat zijn ze niet. En dan te bedenken dat de campagnes van Belvilla en Bakker Bart ook uit de koker van Leukwerkt komen. Onder zie je wat filmpjes.

Jammer, jammer, want leuk zou in het DNA van Leukwerkt moeten zitten. Het zit in ieder geval in het verleden van de oprichter van het bureau. Bart Kuiper is de man achter de campagnes van WC Eend, Hak, Mora, Melkunie (koeien), Bovag (Beun de Haas), Duyvis (met Gerard Cox), RVS (“Ik durf het bijna niet te vragen”) en talloze andere memorabele campagnes. Het bureau van Bart Kuiper doet haar naam geen eer meer aan. En dat te moeten constateren, doet pijn.


 
 
donderdag 13 januari 2011   —  2 reacties » Lees meerLees Minder

The case of Chelsea Bedano

PinkPonies

Reclamebureau John St. maakt een statement tegen alle casefilmpjes in de reclamewereld. In een filmpje, dat inmiddels viraal is, laten ze op humoristische wijze zien hoe een verjaardag van een 8-jarig meisje een weergaloos succes werd binnen de overvolle verjaardagsfeestjesmarkt.


 
 
dinsdag 11 januari 2011   —  3 reacties » Lees meerLees Minder

Technische storing bij KPN

KpnKrant

In de Metro van gisteren stond deze advertentie van KPN, met daarin een onbegrijpelijke heading. Op de plaats van de onbedoelde dingbats had natuurlijk een reeks speciale tekens moeten staan. Door een probleem bij het aanleveren van het drukwerk zijn die erbij ingeschoten.

Dat de dingbats symbool zouden moeten staan voor e-mails of sms’jes zou wel heel vergezocht zijn. De grote vraag van vandaag is: wat is de heading die boven deze advertentie staat? Geef hieronder je reactie.


 
 
maandag 10 januari 2011   —  9 reacties » Lees meerLees Minder

Social media

HeinekenNetwork

Terwijl Matt Rhodes predikt over de voor social media in 2011, kiest Heineken voor het oude vertrouwde café als ultieme ontmoetingsplek. Want naast Facebook, Hyves en Twitter is de kroeg de beste plek om het contact met je vrienden te onderhouden.

2011 wordt het jaar van echt sociaal doen, maar dan met een goudgele rakker in de hand. Mooier kan het toch eigenlijk niet?


 
 
dinsdag 4 januari 2011   —  Nog geen reacties » Lees meerLees Minder

Overeenkomst tussen glas water en strandbal

Het is januari. In deze tijd van het jaar worden we overspoeld door commercials en promoties van touroperators. Nederlanders boeken hun zomervakanties namelijk bij voorkeur een half jaar van te voren. Maar over die vreemde eigenschap gaan we het vandaag niet hebben.

Nu gaat het over Vaya, een relatief kleine touroperator (al maken ze deel uit van een grotere groep). Een beetje een prijsvechtertje. En zo’n brutaaltje moet natuurlijk ook een brutale commercial hebben. Zo gezegd, zo gedaan.

Zoals je kunt zien – en dat is jammer – zijn de filmpjes enigszins afgeraffeld. Maar wat vooral opvalt, is dat ze wat betreft concept enorm veel op de Spa Reine-commercials van een tijdje terug lijken.