Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

De Bruine Beer

Schijtwerk

dinsdag 29 maart 2011   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Koekkoek

Oké, ik zeg niet dat het gemakkelijk is om als kleine koekfamilie de strijd te winnen van grootmachten in de koekjesbusiness. En misschien is het ook wel een slimme strategie om te kiezen voor enigszins provocerende en absurde commercials. Als er dan een flink budget besteed wordt aan tv, doe dan iets waar men over gaat praten. Het is een gewaagde keuze, je naam proberen te vestigen met iets rebels.

Maar toch voelt het iets te veel als een trucje om op te vallen. Makkelijk scoren, zogezegd. Er is niet geprobeerd uit te gaan van de kracht van het product, maar er is gekozen voor een bizarre twist, passend bij de pay-off.

Op zich niks mis mee natuurlijk, maar de twist is op z’n zachtst gezegd onsmakelijk. En laat dat nou net een indruk zijn die je niet achter wilt laten bij de kijker van je commercial.


maandag 7 februari 2011   —  5 reacties » Lees meerLees minder

Blue 1 Media ziet ze vliegen

De Bruine Beer zat al een aantal weken met de commercial van Corendon Vliegvakanties in zijn maag. Daarnaast had hij wekenlang een vervelend chipmunk-stemmetje in zijn hoofd: “Vakansie! We gaan op vakansie!”

Vandaag is de maat vol. De Bruine Beer besluit een donkerbruine post te schrijven over deze ontiegelijke K-commercial. Allereerst ging hij op zoek naar de makers die verantwoordelijk zijn voor de spot. Na kort speurwerk stuit de Beer op de site van Blue 1 Media. Achter de commercial blijkt namelijk een heus bedrijf te zitten.

Het welkomstwoord op de site gaat als volgt: “Blue 1 Media werkt voor aansprekende internationale A-merken, maar ook lokaal en regionaal opererende bedrijven en instellingen die zich beter willen presenteren in de huidige multimediamaatschappij, die meer dan ooit vraagt om kwaliteitscontent in beeld en geluid.”

Na de lachwekkende intro schreef de post zich eigenlijk vanzelf. Want na een paar clicks vertelt Blue 1 Media zelf over de Clarendon-spot. En dat is hilarisch genoeg. Hou je vast.

“De televisiecommercial voor Corendon Vliegvakanties is een van de meest succesvolle tv-campagnes in de reisbranche ooit. Zelden is er zoveel geschreven en gesproken over een reclamecampagne en boekingsrecords worden week na week gebroken. Dankzij de vrolijke, aanstekelijke muziek en het opvallende kinderstemmetje dat “vakantie vakantie” roept, is de tv-commercial een enorme hit!”


vrijdag 14 januari 2011   —  12 reacties » Lees meerLees minder

Is Leukwerkt uitgelachen?

De nieuwe campagne van Plus maakt de tongen behoorlijk los, en niet ten goede. Toch is Leukwerkt Worldwide er trots op, getuige de in Adformatie van vorige week. Ik heb nogal wat moeite met de nieuwe campagne van Plus. Om het kort te houden: hoeveel knulligheid kun je maximaal in een commercial verwerken? Leukwerkt legt de lat wel erg hoog.

Ook beide andere campagnes die zo hartstochtelijk worden aangeprezen in de bewuste bureau-advertentie zijn eerlijk gezegd van een bedenkelijk niveau. Tuurlijk, ik heb pas een filmpje van de nieuwe campagnes van Honig en Peijnenburg gezien, maar leuk – nee, dat zijn ze niet. En dan te bedenken dat de campagnes van Belvilla en Bakker Bart ook uit de koker van Leukwerkt komen. Onder zie je wat filmpjes.

Jammer, jammer, want leuk zou in het DNA van Leukwerkt moeten zitten. Het zit in ieder geval in het verleden van de oprichter van het bureau. Bart Kuiper is de man achter de campagnes van WC Eend, Hak, Mora, Melkunie (koeien), Bovag (Beun de Haas), Duyvis (met Gerard Cox), RVS (“Ik durf het bijna niet te vragen”) en talloze andere memorabele campagnes. Het bureau van Bart Kuiper doet haar naam geen eer meer aan. En dat te moeten constateren, doet pijn.


dinsdag 14 december 2010   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Collectanten gezocht!

ReumaHeader

Het nationale Reumafonds zoekt collectanten, zo viel mij vanochtend in de Spits op. Een nobel streven natuurlijk, want voor een goed doel als het Reumafonds is hard geld nodig. Toch slaat de campagne om deze collectanten te werven, als je het mij vraagt, de plank mis.

Aan de boodschap ligt het niet. Die is helder genoeg. Maar het beeld dat centraal staat in al de uitingen is naar mijn idee toch niet heel slim gekozen. De voyeuristische benadering van de dame met de verrekijker rammelt.

Het is alsof de collectant die ze zoekt, wild is dat op een Afrikaanse savanne loopt en gespot moet worden. Of dat de potentiële collectant bespioneerd wordt en elk moment in de kraag kan worden gevat om vervolgens geld op te moeten gaan halen voor het Reumafonds.

Deze serie kan naar mij idee feilloos aangevuld worden met een Sherlock Holmes-achtig type dat met een loep collectanten ‘zoekt’. Of misschien helemaal anders: ‘mug shots’ van potentiële collectanten die gezocht worden door het Reumafonds. Maar misschien draaf ik nu door. Feit is dat de benadering niet lijkt te werken en daarmee dus met stip een Bruine Beer verdient.

Advertentie


maandag 13 december 2010   —  6 reacties » Lees meerLees minder

Glashelder en toch onleesbaar

interpolis

Iedere reclameliefhebber heeft zijn eigen favoriete merken. Eén van de mijne is Interpolis. Jaren geleden gestart met het ijzersterke merkconcept “Glashelder”, dat heerlijk nuchter, eenvoudig en herkenbaar werd vertaald in vele middelen.

Echter, een sterk merk worden is één, een sterk merk blijven is iets anders. Een tijd lang worstelde Interpolis met de communicatie – zo rond de tijd dat Extince werd gebruikt als voice-over in de commercials – maar onlangs sloeg de aquagekleurde verzekeraar weer keihard toe met de fantastische preventiecampagne.

Daarom vind ik het echt doodzonde dat online casino er momenteel langs de binnenwegen van Nederland verschrikkelijke, onleesbare mupi”s te zien zijn. De man met de bril spant de kroon. Want naast een veel te kleine heading die zelfs op de fiets slecht te lezen is, valt de bril van de man al helemaal weg in de onrustige poster. De hele uiting ziet er gewoon niet lekker uit, en dat is erg jammer. Laten we het houden op een schoonheidsfoutje.

Update: de poster is er blijkbaar ook in abri-variant. Daar is hij voor op de bus wachtende OV”ers natuurlijk wél leesbaar genoeg.

foto

(Voor de minder visueel ingestelde lezers: een fietsende Bruine Beer ziet er zo uit.)


donderdag 9 december 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Bloeden, drinken en poepen voor het goede doel

Onder de huidige regering krijgen ontwikkelingshulp en ngo’s het zwaar te verduren. Dat wil zeggen dat ngo’s nog harder op zoek moeten naar middelen en dat instanties die de situatie in ontwikkelingslanden proberen te verbeteren, steeds inventiever moeten worden.

Laten er nu genoeg merken zijn die zich graag profileren als betrokken organisaties. Daarom is het niets minder dan een trend dat bekende merken samenwerken met organisaties die zich inzetten voor de minderbedeelde medemens.

Op zich niets mis mee, maar er zijn nu minstens drie campagnes – naast Libresse en Pampers, ook Spa - die hetzelfde mechanisme gebruiken. Iets meer creativiteit was op zijn plaats geweest. Ik heb sterk het gevoel dat we dit nu allemaal door onze strot geduwd krijgen.


woensdag 8 december 2010   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Doen wat gezegd wordt

101208-Aardedonker

Doen wat gezegd wordt. Tegenstrijdigheid vermijden. Het is, uitzonderingen weggelaten, belangrijk in reclameboodschappen. En je hoeft geen Philip Kotler te zijn om te begrijpen waarom.

Dus wanneer de schrijver van een boek in een krantenadvertentie zegt dat het niet om hem gaat, maar om het verhaal, zet zijn naam dan niet in een veel groter corps dan de rest van de tekst. Probeer, in plaats daarvan, het boek gewoon te verkopen met de slogan ‘kost maar €19,95′.


woensdag 1 december 2010   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Retro, vintage of gewoon K?

haedtohead1Lijn

De afgelopen weken siert de campagne van Head To Head Media de Adformatie. Sieren is wellicht iets te veel van het goede voor deze campagne. Elke keer als ik deze campagne zie, komt op een of andere manier de jaren tachtig voorbijvliegen in mijn hoofd. Nu is er wel een soort van eighties-revival, maar niet in advertising volgens mij. Daar zijn we juist heel erg 2.0 of zelfs 3.0 als het even kan.

En dus verbaast me de aanpak van deze mannen. Juist als je in media doet, lijkt het me van belang dat 2.0 de boodschap is. Of dat je in ieder geval gebruikmaakt van een uitstraling die jouw merk laadt als ‘bij de tijd’, ‘social-ready’ en meer van die dingen. En daar slaat Head To Head de plank behoorlijk mis, wat mij betreft.

Eén ding moet ik wel toegeven: deze twee uitingen zijn de ergste uit de campagne. Het aanmatigende gebruik van klassieke grootheden, slecht acteerwerk met dito pruiken en het Stratego-spel, doen niet veel goeds. Op de site van Head To Head zie je gelukkig nog een aantal beelden voorbijkomen die beter zijn dan deze twee ‘typical eighties’-beelden.

headtohead1LIJN


dinsdag 30 november 2010   —  6 reacties » Lees meerLees minder

Wie is toch die oude man in Salou?

selexyz

Selexyz introduceerde onlangs een nieuwe campagne met de pay-off ‘De beste boekwinkel ter wereld – overal ter wereld’. De tv-commercial benadrukt volgens Selexyz op een speelse manier hun leidende rol als boekhandel met zestien winkels, een webwinkel, en e-reader OYO.

Maar die tv-commercial benadrukt ook dat ik maar een domme Bruine Beer ben. Want (en ja, nu volgt een aanname) net zoals vele Nederlanders met mij, wist ik niet dat de oude man die verbaasd en verafschuwend in het zonnige Salou rondloopt, niemand minder is dan literair zwaargewicht Gerrit Komrij.

Als je dat niet weet, wordt de commercial toch een stukje minder leuk. Laat dat ‘een stukje’ maar weg trouwens. Schrijvers en dichters staan nou eenmaal bekend om hun woorden, en niet om hun uiterlijk. Behalve de grote drie en enkele camerageile nieuwkomers zijn er weinig auteurs die op straat direct herkend zullen worden, toch? Of ben ik gewoon een Bruine cultuurbarbeer?


maandag 15 november 2010   —  8 reacties » Lees meerLees minder

Senioren zijn complete idioten

Senior. We worden het allemaal. Leuk is anders, want met de jaren komen ook de ongemakken. Maar er is nog iets. Iets wat me ongetwijfeld ongenadig gaat storen. Als (bijna) bejaarde word je nogal eens betuttelend toegesproken – alsof je niet meer helemaal goed bij je hoofd bent. Het meisje van de thuiszorg, de apothekersassitente en de caissière maken zich daar veelvuldig schuldig aan.

Maar ook bedrijven die iets van senioren willen, wagen het om een infantiele toon aan te slaan. Ze willen dolgraag een deel van hun zuurverdiende pensioen overhevelen naar de eigen portemonnee. En dat hopen ze te bereiken door hun doelgroep toe te spreken alsof die inderdaad compleet idioot is. Zoals je ziet hebben de mensen van SimPC en hun productiebedrijf NuGuRu daar ook een handje van.