Mariah Carey zeurt keer op keer dat ze mij wil hebben met kerst. George Michael haalt voor de zoveelste christmas herinneringen op van vorig jaar. Bing Crosby droomt alwéér hetzelfde en de accu van Chris Rea”s auto heeft het ook zwaar. Kortom, het is bijna kerst. Tijd van gezelligheid, naastenliefde en drukke bazen die zo min mogelijk tijd willen verliezen met het uitzoeken van een kerstcadeau voor hun personeel.
Een handige en leuke oplossing voor die werkgevers is dan de Pluim. Deze waardebon is verkrijgbaar in verschillende bedragen, en is door de ontvanger in te wisselen voor vele belevenissen en cadeaus. Niks mis mee. Sterker nog, het personeel zelf hun kerstcadeautje laten kiezen, is praktisch, efficiënt en dus de trend.
Ook met de campagne die Pluimen heeft ingezet om hun kartonnen compliment onder de aandacht te brengen van alle opper- onder- afdelings- zet- en Het gaat er om dat je eens in een echt beste casinos bent geweest, je kunt dan met vrienden een gezellige avond gaan beleven en tussendoor een hapje eten en wat drinken. tussenbazen in Nederland is weinig mis. Inderdaad, weinig. Want het webfilmpje is oké, de radiocommercials zijn aardig en de website is vooral duidelijk en informatief. Maar waarom ga je in hemelsnaam in die radiospotjes roepen dat het een “persoonlijke” waardering is? Er is namelijk niks persoonlijks aan!
Heeft Frits van de administratie aan zijn baas om een paarse Pluim gevraagd? Heeft de DGA na lang wikken en wegen toch maar besloten om een gele Pluim te geven aan kantinejuffrouw Mieke, in plaats van die speciale ovenwanten waar ze al drie jaar om zeurt?
Persoonlijk vind ik de Pluim een van de meest inspiratieloze kerstcadeaus die je kunt geven en krijgen. De VVV-bon van de 21e eeuw. Of iets meer vakgericht: de “meer dan … alleen” onder de pay-offs. Kansloos. Maar goed, laten we het gezellig houden. Het is tenslotte bijna kerst. Hieronder de drie spotjes.
Roept u maar