“Met zo’n body ga je niet op kantoor werken,” zei een vrouw uit het grootstedelijke nachtleven. Ze zei het over haar eigen body, tegen een andere vrouw. “Jij zult wel op kantoor moeten werken, met jouw body,” ging ze verder. “Kijk jij wel eens in de spiegel? Of barst die dan?”
De andere vrouw liet zich niet zomaar beledigen. Ze haalde uit met vlakke hand. Dat was het startsein voor een catfight in de openlucht. Een publiekstrekker van een tafereel, rond twee uur vanmorgen.
Het moest gestopt worden, voordat de twee elkaar openreten met de nagels of de uitgeschoten hakschoenen. Open wonden en ingescheurde oogleden zouden zonde zijn, aangezien geen van beide vechtende vrouwen voor de neutrale toeschouwer lelijk was. Zo althans dacht het aangeschoten heerschap erover dat tussenbeide kwam.
Hij deed dat met passend geweld, precies op het moment dat een grote en een kleine agent te voet op het tumult afkwamen. Ze rekenden hem onder kalm protest in. De vrouwen pakten de biezen en verdwenen in de massa.
“Ergens heb je gelijk, als je zegt dat het zonde is dat die twee elkaar toetakelen,” sprak de grote even later tegen het heerschap. “En dat je ingrijpt,” vulde de kleine aan. “Toch ga je mee, ontnuchteren in de cel. Of wil je ontkennen dat je gedronken hebt?”
Dat wilde het heerschap niet. In de cel kon hij niet slapen door de cocktail van gevoelens die hij had. En door gedachten over hoe anders de wereld er zou hebben uitgezien zonder de realiteit. Om de zinnen te verzetten, bedacht hij een serie: Ergens Heb Je Gelijk. Een serie over communicatiepogingen die beroerd lijken, maar niet zijn.
De eerste te behandelen communicatiepoging is van de politie. Een personeelsadvertentie op een spandoek in buizenframe, aan de gevel van een politiebureau. Wat opvalt: het kikvorsperspectief en drie voldaan glimlachende coppers, met de handen op holster, wapenstok of boeien aan de riem.
De communicatiepoging lijkt beroerd, maar is het niet. De aantrekkingskracht van de politiemacht wordt in één eenvoudige afbeelding vervat. Ergens heb je gelijk als je zegt dat het een geslaagd spandoek is.
toch niet altijd goed, wat depolitie doet