“Dat plaatje,” zegt een vrouw met wimperspreidende volumemascara van Yves Rocher. Ze staat voor een gesloten Super De Boer. Haar ogen zijn gericht op een ruitsticker met een jongen die een bord vlees vasthoudt.

“Dat plaatje is een voorbode van de hel op aarde,” verzekert ze. “Ik maak geen halloweengrap. Ergens heb je gelijk als je zou zeggen dat je het niet wil geloven. Het is geen prettige mededeling. Maar waarom anders zou zo’n stompzinnige foto het tot ruitsticker van een supermarkt schoppen?”

De vrouw, ooit werkzaam als e-marketeer van een middelgrote instelling, wacht het antwoord niet af. “Wat ongelukkige winkeldecoratie lijkt, is een waarschuwing voor wat komen gaat.”

Een paar maanden geleden zag ze het licht, vertelt ze verder. “Het was geen speciaal licht. Het kwam gewoon van een passerende auto, maar sinds ik het heb gezien, zie ik de signalen. Dat plaatje is slechts een voorbeeld.”

“Mannen in de hogere echelons van het bedrijfsleven weten ervan,” gaat ze verder. “Ze zijn ‘in the know’ over de ontwikkelingen. Planten, struiken en bomen – ze zullen allemaal verschroeien als de hel losbarst. Dieren zullen massaal sterven. Mensen, mochten ze overleven, zullen blij moeten zijn met zo’n bord vlees, want oogsten mislukken en verse groenten zullen snel tot het verleden behoren.”

Om een lang verhaal kort te maken, het volgende. Wie vragen had over het hoe en waarom van lelijke of dubieuze winkeldecoratie: die wordt, aldus de vrouw die het licht heeft gezien, verordonneerd door machthebbers wereldwijd. Om de mensheid voorzichtig voor te bereiden op de hel op aarde.

Tags: de mensheid, ergens heb je gelijk, hel op aarde, in the know, Yves Rocher
Gepost door Het Zwarte Schaap  —  2 reacties / reageer »

Het is geen overduidelijk plagiaat in de zin dat het concept of ontwerp schaamteloos is gekopieerd. Maar de nieuwe commercial van Tempo Team met als thema ‘Blijf bezig’ heeft gevoelsmatig heel veel weg van Achmea’s ‘Waar zijn we mee bezig?’ uit 2008.

Wat sfeer betreft zitten beide adverteerders nagenoeg op één lijn. Dat komt natuurlijk doordat de executie behoorlijk overeenkomt: beide zijn erg druk geweest met plak- en knipwerk. Maar dat is nog maar één overeenkomst.

Het stoort me enorm dat Tempo Team in navolging van Achmea een groot verhaal wil vertellen. Achmea slaagde daar twee jaar geleden veel beter in dan Tempo Team nu. De verzekeraar keek beter, en verder over de eigen schaduw heen.

Dan zijn er de tekstvondsten van de copywriters. ”Van werk mag niemand arbeidsongeschikt worden,” vertelt de voice-over van Achmea ons. Tempo Team stelt daar tegenover: “Anders denken betekent niet dat we vanaf nu alles anders doen.”

Beide commercials worden ondersteund door goed doordachte copy, waarbij ik me niet aan de indruk kan onttrekken dat het reclamebureau van Tempo Team toch wel erg gecharmeerd was het werk van Achmea’s bureau.

Dat blijkt ook uit de pregnante vragen die worden gesteld. ”Werkt dat nog wel?” is een belangrijke vraag voor de mensen van de uitzendorganisatie. De verzekeraars stellen zich de vraag: “Waar zijn we mee bezig?” Saillant detail in het geheel is dat Tempo Team gretig gebruikmaakt van het woordje ‘bezig’.

Tags: Achmea, blijf bezig, copywriter, plagiaat, reclamebureau, tempo team, waar zijn we mee bezig
Gepost door De Paarse Krokodil  —  Nog geen reacties / reageer »

Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan een gigantisch en protserig hotel in Las Vegas. Medio december opent The Cosmopolitan haar deuren. Het hotel telt zo’n 3000 kamers, hotel- en koopappartementen, en die moeten vol. Bovenstaande commercial moet het management daarbij helpen.

Op de site vertelt het doodleuk dat The Cosmopolitan ‘not for everyone’ is en eigenlijk blijkt dat ook wel uit de commercial. “Just the right amount of wrong,” zoals ze het zelf verwoorden. Ik vind de commercial absoluut onderscheidend – excuses voor het woord – en vermakelijk, maar krijg je zo’n hotel vol met the right amount of wrong?

Tags: commercial, condos, hotel, Las Vegas, protserig, the cosmopolitan
Gepost door De Witte Geit  —  1 reactie / reageer »

Ik zat dit weekend relaxt voor de tv, komt de commercial van de Nissan Juke voorbij. Een geinig stadscruisertje met schijnbaar bovennatuurlijke eigenschappen. De totale stad komt namelijk tot leven. Wasmachines gaan aan, speelgoed gaat vanzelf spelen en mensen krijgen spontaan statisch haar. Magie zoals alleen Disney dat kan. Zo’n auto wil je toch?

Niettemin bekruipt me een raar gevoel van herkenning. Een stad die tot leven komt? Dat heb ik toch al eens eerder gezien? En ja, zonder enig ingewikkeld zoekwerk vind ik stadcruisertjes die net zo magisch zijn.

In de commercial van de Nissan Qashqai wordt het autootje geschopt door een levende stad of, in een andere versie, met verf bekogeld, als eerbetoon aan de geniale Sony-commercials. Of neem de commercial van Ford Fiesta: een hele batterij oude tv-schermen komt uit een garage, vrolijkt de stad op en verandert dan in een Ford. Magisch toch? Wie wil er niet zo’n auto?

Tags: auto, cruiser, Disney, fiesta, Ford, Juke, leven, Magisch, nissan, QuashQai, stad, weekend
Gepost door De Paarse Krokodil  —  Nog geen reacties / reageer »

Hij staat pal voor afvalscheiding. Zorgde ervoor dat dit jaar 90 miljoen kilo plastic wordt opgehaald; beduidend meer dan de 23 miljoen van 2009. En eerder deze maand sleepte hij, Plastic Hero is de naam, een Effie in de wacht in de categorie ‘bewustwording’.

In de bijlage van het regeerakkoord staat dat de bijdrage voor het afvalfonds gaat verdwijnen. Vanaf 2013 trekt de Nederlandse staat niet meer jaarlijks 120 miljoen euro uit voor recycling. Zoiets raakt gemeentes die net goed bezig waren met afvalscheiding, vol in het hart. En wat doet Plastic Hero? Helemaal niks. Hij houdt zich vooralsnog stil.

Hoe anders ging het eraan toe in de VS van 1989. Toen was Swamp Thing, een actieheld van DC Comics, overal. Als een soort god. Zodra plastic afval in de natuur werd gedumpt, kwam hij uit het moeras voor een vriendelijke terechtwijzing.

Zou hij wel meteen in het geweer zijn gekomen tegen hem onwelgezinde kabinetsplannen? En: als Swamp Thing en Plastic Hero het tegen elkaar zouden opnemen in een directe confrontatie, wie gaat dan winnen?

Tags: born on the bayou, confrontatie, creedence, dc comics, do it, Effie, geweer, greenpeace, hero, moeras, plastic, recycling, revival, rijk, swamp thing, terechtwijzing
Gepost door De Witte Geit  —  3 reacties / reageer »

“Met zo’n body ga je niet op kantoor werken,” zei een vrouw uit het grootstedelijke nachtleven. Ze zei het over haar eigen body, tegen een andere vrouw. “Jij zult wel op kantoor moeten werken, met jouw body,” ging ze verder. “Kijk jij wel eens in de spiegel? Of barst die dan?”

De andere vrouw liet zich niet zomaar beledigen. Ze haalde uit met vlakke hand. Dat was het startsein voor een catfight in de openlucht. Een publiekstrekker van een tafereel, rond twee uur vanmorgen.

Het moest gestopt worden, voordat de twee elkaar openreten met de nagels of de uitgeschoten hakschoenen. Open wonden en ingescheurde oogleden zouden zonde zijn, aangezien geen van beide vechtende vrouwen voor de neutrale toeschouwer lelijk was. Zo althans dacht het aangeschoten heerschap erover dat tussenbeide kwam.

Hij deed dat met passend geweld, precies op het moment dat een grote en een kleine agent te voet op het tumult afkwamen. Ze rekenden hem onder kalm protest in. De vrouwen pakten de biezen en verdwenen in de massa.

“Ergens heb je gelijk, als je zegt dat het zonde is dat die twee elkaar toetakelen,” sprak de grote even later tegen het heerschap. “En dat je ingrijpt,” vulde de kleine aan. “Toch ga je mee, ontnuchteren in de cel. Of wil je ontkennen dat je gedronken hebt?”

Dat wilde het heerschap niet. In de cel kon hij niet slapen door de cocktail van gevoelens die hij had. En door gedachten over hoe anders de wereld er zou hebben uitgezien zonder de realiteit. Om de zinnen te verzetten, bedacht hij een serie: Ergens Heb Je Gelijk. Een serie over communicatiepogingen die beroerd lijken, maar niet zijn.

De eerste te behandelen communicatiepoging is van de politie. Een personeelsadvertentie op een spandoek in buizenframe, aan de gevel van een politiebureau. Wat opvalt: het kikvorsperspectief en drie voldaan glimlachende coppers, met de handen op holster, wapenstok of boeien aan de riem.

De communicatiepoging lijkt beroerd, maar is het niet. De aantrekkingskracht van de politiemacht wordt in één eenvoudige afbeelding vervat. Ergens heb je gelijk als je zegt dat het een geslaagd spandoek is.

Tags: coppers, ergens heb je gelijk, hakschoenen, spandoek, tussenbeide komen
Gepost door Het Zwarte Schaap  —  1 reactie / reageer »

Morgen doet de Reclame Code Commissie uitspraak over de klachten die zijn geuit over de promotie van de film Sint. Volgens de site van de RCC ‘achten klagers de reclame-uitingen voor deze film niet geschikt voor jonge kinderen’.

Daar kan ik inkomen. Maar ik vraag me wel af hoe, waar en wanneer kinderen die nog in Sinterklaas geloven in aanraking komen met die reclame-uitingen. De trailer is bijvoorbeeld gekeurd voor 12 jaar en ouder en zal toch niet voorafgaand aan de nieuwe bioscoopfilm van Ernst & Bobbie worden vertoond? Ook op Zapp en Nickelodeon heb ik die trailer nog niet gezien.

De filmposter zouden de jonge gelovigen misschien op straat of in de bioscoop kunnen tegenkomen. Maar hoe shocking is die poster? Volgens de RCC zijn er vele honderden klachten binnengekomen. Dat is een hoog aantal voor Nederlandse begrippen. De zaak levert heel wat commotie op en de aandacht in de pers is enorm.

Het doet bij mij het vermoeden rijzen dat het allemaal wel eens geregisseerd zou kunnen zijn. De film op zich is een niemendalletje. Een flauwe 2010-mix van De Lift en Amsterdamned met een mager Sinterklaassausje.

Lopen de bioscopen daar nog voor vol? Ik waag het te betwijfelen. Elke vorm van extra aandacht is dan toch mooi meegenomen: elke klacht telt. En de regie daarover kun je wel overlaten aan Dick Maas.

Tags: dick maas, ernst en bobbie, film, nickelodeon, Reclame Code Commissie, sint, sinterklaas, trailer, zapp
Gepost door De Gouden Leeuw  —  Nog geen reacties / reageer »

Bij Het Roze Olifantje houden we van bierreclame. Ja, dergelijke reclame kan niet vaak genoeg voorbijkomen. Alle dierenvrienden hebben er wel een mening over. Met name reclame van Heineken en Bavaria bespreken we nogal eens. Maar ook Stella Artois heeft over aandacht niet te klagen. Terwijl het in Nederland niet eens te krijgen is.

Afgelopen week heeft Stella Artois een nieuwe commercial (gemaakt door Mother) gelanceerd en daar weet De Witte Geit eigenlijk geen raad mee. Het is een aangenaam geschoten filmpje, passend bij een aantal andere uitingen van Stella Artois met een hoog sixties-gehalte.

Ook de gigantische afstandbediening is leuk. Maar: zie ik daar het gadget-trucje van Heineken terug? En de clou (kiezen voor bier in plaats van het meisje) is erg aftands. Dus: De Witte Geit staat nogal ambivalent tegenover deze commercial. En jij?

Tags: Bavaria, bier, bierreclame, commercial, Heineken, Mother, Stella Artois
Gepost door De Witte Geit  —  3 reacties / reageer »

Het is begin jaren 90. Reclame was nog simpel. Internet was nog een hype die wel over zou waaien. Geen social media of virals die voor mond-tot-mondreclame konden zorgen. Een simpele advertising property moest al zorgen dat er over je merk of commercial gepraat werd.

In dat licht straalt deze Varken roulette hjulet eller kulan har nagot minne – att det har blivit svart manga ganger i rad ar inte nagot som kulan paverkas av nar den forlorar fart och landar. klassieker van Maggi. Huiskamers vol probeerden de kat-krabt-de-krullen-achtige zin “Mag ik Maggi Magnetron Menu van u?” uit te spreken. En waarschijnlijk brachten ze het er net zo slecht van af als de acteurs. Of net zo slecht als de lezers van dit bericht, die het nu ook massaal vloeiend uit proberen te spreken.

Tags: commercial, mag ik maggi magnetron menu van u, maggi, reclame
Gepost door De Grijze Muis  —  2 reacties / reageer »

Politiek, godsdienst en rechtspraak, voorheen altijd strikt gescheiden in Nederland, komen samen in het proces tegen politicus Geert Wilders. Er is weinig geestdrift voor nodig om ook reclame in het proces te betrekken.

Neem discriminatie, samen met haatzaaien de reden waarom de politicus morgen terechtstaat. Discrimineren, onderscheid maken tussen mensen, gebeurt in de reclame, zoals hierboven te zien, en in de politiek is het niet anders.

Wilders discrimineert moslims, SGP’ers discrimineren homo’s en vroeger discrimineerden leden van de Boerenpartij, onder leiding van Hendrik Koekoek, zwarte schapen. (Ze waren van mening dat de duivel zich verborgen hield in zwarte lammeren en dat ze tot onrust binnen de kudde leidden.) En het bleef niet bij discriminatie.

Dat was vroeger. Terug naar de actualiteit met Geert Wilders in de hoofdrol. Omdat hij op onrechtmatige wijze onderscheid zou maken tussen mensen, is hij mogelijk strafbaar bezig, en verwikkeld in wat hij zelf noemt: het proces van de eeuw. Het proces is wereldnieuws en leent zich prima voor een reclamestunt die niet onopgemerkt zal blijven.

Een stunt als de Californische zonnebrillenmaker Oakley gister uithaalde. Toen de 33 mijnwerkers, die sinds 5 augustus opgesloten zaten in een Chileense mijn, weer bovengronds kwamen, deden ze dat met een bril op. Een ‘Polarized Radar Range’-zonnebril van Oakley.

Dat was goed tegen beschadiging van de lichtreceptoren in hun ogen en voor de public relations van het merk. De beelden gingen de hele wereld over. Wie morgen het ‘proces van de eeuw’ even succesvol weet uit te buiten, krijgt een bril naar keuze thuisgestuurd.

Tags: eeuw, Fairy Soap, Geert Wilders, godsdienst, hendrik koekoek, politiek, rechtspraak
Gepost door Het Zwarte Schaap  —  2 reacties / reageer »