Vandaag in de kranten: de bovenstaande advertentie van Toyota. Eerst maar iets positiefs. Ik vind de aanpak wel sympathiek. Niet alleen Toyota-rijders worden aangesproken, maar ook andere automobilisten. Ook zij weten dat ze weer een stuk veiliger de weg op kunnen. De kans dat ze worden aangereden door een op hol geslagen Toyota is nu tenslotte behoorlijk afgenomen.
Maar dan de copy. Die had wel wat overtuigender en oprechter gekund. Het stuk is aardig geschreven, maar inhoudelijk draait de copywriter nogal om de hete brij heen. Het is erg corporate.
Waar is het echte berouw? Waar het menselijke aspect? Waar de knipoog? Waar is de overtuiging dat het allemaal goed komt? Waar is de winst voor de individuele Toyota-rijder? Het is gewoon te afstandelijk, te makkelijk.
Mee eens. Lijkt alsof de tekst uit een toyota-brochure gecopypaste is.
Zeker weten. Geen gevoel, geen overtuiging, helemaal niks. Toyota kiest de makkelijke weg als je het mij vraagt.
Ik weet het niet. Hoe neem je op de juiste manier de verantwoordelijkheid en hoe verwoord je die het best. Er is altijd wel iets dat je over het hoofd ziet. Lastig ding, crisiscommunicatie. Jammer van een merk als Toyota dat als een van de weinige merken niet het ‘stigma’ heeft dat alles wat uit Japan komt wegwerp spul of een rip-off is…