Elk jaar in december wacht ik weer onrustig af totdat ik de Coca Cola-kersttruck voorbij zie komen. Dan begint Kerstmis weer te leven. Dan ga ik op zoek naar een mooie kerstboom. Dan koop ik cadeautjes voor familie en vrienden. Dan bepaal ik wat we die dagen eten. Dan is het (bijna) vrede op aarde.
Kortom, met de traditionele Coca Cola-kerstcommercial begint mijn Kerstmis. En dat labbekakkerige C1000 moet daar met haar klauwen vanaf blijven. Verzin zelf iets!
Neon, ofwel atoomnummer 10, werd in 1988 1889 door de scheikundigen William Ramsay en Morris Travers voor het eerst opgemerkt. Aanvankelijk zagen ze het als een onzuiverheid in het gas argon, verkregen door een gefractioneerde distillatie van lucht.
Niet lang daarna zagen de twee neon als een vullingsgas voor ontladingsbuizen met een oranjerode uitstraling, dat zich handig laat gebruiken voor lichtreclame. Omdat het ook over de hele wereld als zodanig gebruikt wordt, is neon nu al het product van de week van de maand december.
Pakjesavond nadert. De vrouw met de overmatige talgproductie krijgt weer een fles bodylotion. De wereldreiziger, die zijn huis stampvol heeft staan met snuisterijen uit verre landen, krijgt een globe van zijn moeder. De vrijgezel die nooit voor zichzelf kookt, krijgt zijn zesde basiskookboek.
Hoe is het mogelijk dat mensen op zelfverzekerde wijze cadeaus aan elkaar geven die slecht gekozen zijn? Dat komt nu eens niet door reclame en marketing. Davy Lerouge, een jonge onderzoeker van de Tilburgse universiteit, heeft het onderzocht.
Lerouge weet al wat er te weten valt over ‘de consument als groepslid’. Over hoe de consument informatie over anderen verwerkt om hun productvoorkeuren te leren kennen. De onderzoeker vogelde uit dat die consument bij het kopen van cadeaus voor anderen wordt geleid door de eigen smaak en misplaatst zelfvertrouwen.
“De waargenomen overeenkomsten tussen vrienden en bekenden stroken niet met de werkelijke overeenkomsten,” aldus Lerouge, die over het fenomeen schreef in de Journal of Consumer Research. Mensen die tot dezelfde groep horen, willen op elkaar lijken, denken dat ook te doen en dichten de eigen smaak daarom toe aan vrienden en geliefden.
Lerouge: “De hersens zijn een bedrieglijk stel wat dat betreft. Gegevens die niet passen bij het beeld dat we van goede bekenden hebben, slaan ze niet op.” Zo laten rommelzolders zich verklaren, waarop pallets vol ongebruikte cadeaus te vinden zijn, soms met het pakpapier er nog om. Nu pakjesavond nadert, is het goed de zoektocht naar cadeaus daar te beginnen en niet in stadscentra.
Drench, bronwater uit Groot-Brittannië, heeft een nieuwe commercial. Deze keer met hamsters. Het zal best hoge ogen gooien, zo’n stel hamsters. Omdat het zulke lieve beestjes zijn en omdat ze altijd van die verrassende, onmogelijke dingen doen, zoals de hele dag door een rad rennen.
Zo doen ze ook een, voor hamsters, onmogelijk ding in deze commercial: samen jazz spelen. Maar natuurlijk kunnen ze dat pas nadat ze een slok Drench hebben gehad. How lame! Ondanks dat velen vertederd zullen zijn, vind ik het een vreselijk goedkope ‘voor na’-gedachte, die alleen maar iets beter blijft hangen door het gebruik van een paar wollige hamsters. En dat kun je slim noemen.
Maar voordat ik de commercial helemaal dis, de audities zijn dan weer wel leuk. Voor het vergelijk nog de vorige commercial van Drench, met een dansende Brains van de Thunderbirds, die ik een stuk beter vond.
Het heeft even op zich laten wachten, want speciaal voor deze post heb ik als Bruine Beer toestemming moeten vragen aan de “Great Big Pink One” om een extra dier toe te laten tot onze dierentuin: De Dooie Mus.
Het idee van Glamour om je trouwe abonnees extra in het zonnetje te zetten is namelijk goed, maar de uitvoering vind ik, op zijn zachtst gezegd, kut. Omdat je als abonnee “zo bijzonder bent” voor het blad, krijg je (hou je vast) een exclusieve cover! Een cover zonder de leeslustopwekkende en Make sure you have the following information about your and your family before visiting Connect for Health Colorado, your State’s official Health health insurance quotes for individuals Marketplace. handige ankeilers op de voorzijde, maar mét hetzelfde covermodel in een andere pose en uitsnede. That”s it.
Ik vraag me af, is dat écht voldoende om de ruim 42.000 abonnees van gemiddeld 26 jaar een bijzonder Glamour-gevoel te geven? Nee, ik vraag het me eigenlijk niet af. Ik vind gewoon van niet. O ja, Het Roze Olifantje was trouwens onverbiddelijk. Geen ruimte voor stinkende, dooie, van-het-dak-vallende mussen in zijn dierenrijk.
Hoe krijg je meer mensen met het openbaar vervoer? Lagere prijzen? Mooiere vervoersmiddelen? Kan allemaal. Maar een bus blijft een bus, een trein een trein en een metro een metro. Bovendien zal niemand er warm van worden om dagelijks in een overvolle bus, trein of metro te zitten.
Wat dan goed kan werken als alternatief: een mooie film maken met een nét iets andere benadering waardoor het reizen met openbaar vervoer mooier lijkt. En dat werd gedaan voor de metro in Madrid.
Schitterende film (al is ie wat ouder) een mooi muziekje, maar of er meer mensen gebruik gaan maken van de metro? Ik vraag het me af. Reizen met de metro ziet er door deze andere benadering in ieder geval fantastisch uit en het lijkt mooier, dus wat mij betreft: missie geslaagd.
Je hebt van die campagnes, daarvan blijf je lopen. Naar het toilet bedoel ik. Dit is er zo een. Nooit gedacht dat ik dit nog zou meemaken als Bruine Beer. Maar echt, er is iemand die bruiner kan schijten dan ik. Die bruinpoeper is Y&R uit Milaan, voor het nog veel bruinere Glassing.
Ik ben even op de website van Glassing gaan kijken in de hoop daar iets beters tegen te komen. Maar nee. De propositie van het merk staat er wel. Copy paste: “Glassing means funny sunglasses with a moderate price. It is available in different and flashy shades of colour, to satisfy consumers’ tastes. These features, together with a good price and standardized models, distinguish our sunglasses brand from the other competitors.”
Als je ‘sunglasses’ vervangt door ‘watches’, doet de propositie een beetje denken aan die van Swatch uit de begindagen, als je het mij vraagt. Niet letterlijk overigens, want er is een verschil; het lukte Swatch destijds wél om een toffe campagne te hebben.
