Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

Archief voor september 2009

dinsdag 29 september 2009   —  1 reactie » Lees meerLees minder

Een modern sprookje

UT-logo

Er was eens een universiteit. Ze was de mooiste van heel Twente en haar schoonheid werd bewaakt met de intensiteit van een pooier voor wiens bordeel alleen het beste goed genoeg was. Dus toen er een nieuwe slogan en huisstijl moesten komen, werd daar grif 2,2 miljoen voor uitgetrokken.

De voormalige slogan was ‘Universiteit Twente, de ondernemende universiteit’. Die was 25 jaar geworden en, volgens het bestuur, niet langer onderscheidend genoeg. Een nieuwe slogan werd bedacht door externe partij Studio Dumbar en luidt: “Universiteit Twente.” Het nieuwe logo is zoals hierboven.

Volgens een Twents zegsman heeft het afkopen van eigendomsrechten plus de ontwikkeling en uitwerking van de huisstijl ongeveer een kwart van de 2,2 miljoen gekost. De rest ging op aan nieuwe visitekaarten, ruitstickers, gevelversiering en zo meer. Studenten industriële vormgeving van de universiteit voelen zich gepakt en Dumbar leeft nog lang en gelukkig.


maandag 28 september 2009   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Kakelverse klassieker

Kuiken

Deze week blikken ze bij 3FM terug op de negentiger jaren met hun 90′s Request. Niet alleen met de muziek, maar ook de revival van het kuiken is in gang gezet door dj’s Coen & Sander. Het ei dat vrijdag onder een broedlamp werd gelegd, is inmiddels uitgekomen. Het kuiken is zogezegd weer even terug bij 3FM.

Halverwege de jaren 90 begon Radio 3 luisteraars te verliezen aan Sky Radio. Om het tij te keren, werd er een nieuwe, duidelijke identiteit ontwikkeld. Met de slogan ‘Altijd de eerste’ en het bekende logo met het kuiken trok Radio 3FM ten strijde.

Dat dieren het altijd goed doen, bewees ook het 3FM-logo. Helemaal toen er met de komst van een nieuwe zenderbaas in 2003 een nieuw logo geïntroduceerd werd. Uit verschillende hoeken klonk protest en werd gedemonstreerd voor behoud van het kuikentje. Tevergeefs uiteraard, maar voor de fans van het kuikentje, hier nog een keer de commercial.


vrijdag 25 september 2009   —  2 reacties » Lees meerLees minder

Product van de week: Lekker Op Brood

Botervloot3

In de botervloot die staat te fonkelen op de foto zit het product van de week van deze week. Lekker Op Brood is de naam. Wat Lekker Op Brood precies is, is stevig verpakt in voorzichtige formuleringen. Op de onderkant van de vloot staat boven de declaratie van ingrediënten: “Product voor op brood.”

De ingrediënten – water, oliën, vetten, zetmeel, zout, emulgator, aroma’s, voedingszuur, soja-eiwit, conserveermiddel, caroteen en twee vitamines – zeggen weinig over de smaak van Lekker Op Brood. Een eenvoudige test leert dat Lekker Op Brood zich makkelijk laat uitsmeren op brood, en naar de mening van het testpanel smaakt het ook prima op brood. “Niet lekker, maar prima, mits samen met beleg, hartig of zoet,” oordeelde één van de panelleden letterlijk.

Lekker Op Brood is boterachtig, maar mag geen boter heten, want het is geen boter. En de boterwet, aangenomen in 1889, verbiedt kruideniers om producten die op echte boter lijken, maar geen echte boter zijn, als boter te verkopen. Vandaar de voorzichtige formuleringen. Het blijft verbazingwekkend wat men na de geboorte allemaal te weten komt.


vrijdag 25 september 2009   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Reclame in dienst van de kunst

Rosenboom500

Als ware liefhebber van reclame zie ik met grote voldoening dat reclame zich gedienstig opstelt tegenover de kunst. Een mooi voorbeeld daarvan is de outdoor campagne voor de nieuwe, vuistdikke roman van Thomas Rosenboom.

Thomas Rosenboom is een van de meest succesvolle schrijvers van de afgelopen twee decennia. Zijn boeken verschijnen in talloze drukken en hij verkoopt honderdduizenden exemplaren per titel. En hoewel verkoopcijfers niets zeggen over de literaire kwaliteit van een boek (zo getuigen De Da Vinci Code, Komt Een Vrouw Bij De Dokter en Nieuwe Buren), zijn ze in Rosenbooms geval veelzeggend.

Ondanks dat hij het dus niet nodig lijkt te hebben, zetten hij en zijn uitgever Querido abri’s en mupi’s in voor de introductie van zijn nieuwe boek Zoete Mond. Ook Youtube wordt dankbaar benut. Ik juich deze commerciële ontwikkelingen toe. Hopelijk zet het nog meer mensen tot lezen aan.


donderdag 24 september 2009   —  3 reacties » Lees meerLees minder

Reclame zoals reclame bedoeld is

Photoshopvermelden500

Was reclame niet bedoeld om het allemaal iets mooier te maken dan het in werkelijkheid is? En is het niet zo, dat iedereen dat eigenlijk wel weet? (Al weerhoudt die kennis het gros van de consumenten er niet van om van-alles-en-nog-wat te kopen. Gelukkig maar.)

Toch gaan er nu stemmen op om reclame aan de leiband te leggen. Vanuit Frankrijk komt het initiatief om reclame-uitingen te voorzien van een soort waarschuwing in het geval er modellen te zien zijn aan wie in meer of mindere mate is gephotoshopt. Ook in Nederland speelt deze discussie. Wat mij betreft een dikke Bruine Beer, want zo verdwijnt reclame zoals reclame bedoeld is.


donderdag 24 september 2009   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

De trepaanboor, voor de artdirector zonder idee

Trepaanboorvrouw

Voor de copywriter die om een idee verlegen zit, biedt Scrabble soelaas, zo viel eerder te lezen. Voor de artdirector die acute ideeënarmoede wil bestrijden, is er de trepaanboor, een instrument waarmee hij een gat in de schedel kan boren, ter bevordering van de bloedcirculatie in de hersenpan.

“Het effect is verbijsterend,” zegt een Nijmeegse neurochirurg die anoniem wil blijven vanwege de ontboezemingen die hij verderop doet. “Een gat in het hoofd en het is over met de artistieke remmingen, daarvan kan ik eerlijk getuigen.”

De chirurg vertelt honderduit over een artdirector die hij ooit behandelde. “Zijn hoofdwond was nog niet gestelpt of hij bedacht al het Crohn-bankstel. Het Crohn-bankstel is een bankstel met drie ingebouwde toiletten, voor mensen die lijden aan de ziekte van Crohn, maar graag eens in verschillende, comfortabele houdingen een rechtstreekse voetbalwedstrijd op televisie willen uitzitten.”

Stellig zegt de neurochirurg dat het Crohn-bankstel slechts één voorbeeld is, die het werk van de artdirector in kwestie geen recht doet. “Wat hij daarna nog allemaal verzon, was uitzinnig, fabuleus. Te gek voor woorden. Ik begin er niet aan.” In plaats daarvan doet de dokter uit Nijmegen een poging uit te leggen waarom trepanatie tot wilde ideeën leidt.

“Met een gat in het hoofd verandert de intracraniële druk,” begint hij. “De druk tussen schedel en hersenvlies verlaagt. En wanneer de zogeheten perfusiedruk in de hersens afneemt, dilateren de cerebrale arteriolen. Waarom dat zo is, is een raadsel voor ons medici. Het mechanisme wordt ‘auto-regulatie’ genoemd, een term die onze onwetendheid keurig maskeert.”

Het mag dan een raadsel zijn waarom de cerebrale arteriolen aan het dilateren slaan, daardoor wordt een mens toch maar mooi ideeënrijk en geestdriftig. “Geestdriftig en rozig,” zo spreekt de dokter. “Een goede combinatie, op zich.”

Niettemin wil hij uitgebluste artdirectors wel waarschuwen. “Het doorboren van de schedel is geen sinecure. Uiteraard is het kinderlijk eenvoudig om door een schedel te boren, zeker met een speciale trepaanboor. Maar de kunst is om daarna niet meteen ook door het hersenvlies te boren, want dat is dodelijk. En het moet niet zo zijn van: operatie geslaagd, artdirector overleden.”


donderdag 24 september 2009   —  4 reacties » Lees meerLees minder

Met de borsten vooruit

PinkRibbon

Bij communicatie over de gevaren en ziektes die de mensheid bedreigen wordt er vaak gegrepen naar shockvertising. Bij Grey Amsterdam hebben ze het voor Pink Ribbon dit jaar over een andere boeg gegooid.

De nieuwe commercial dicht over twee kleine meiden, waarmee borsten bedoeld worden. Veel ruimte voor suggestie is er ook niet, want er zijn continu twee borsten in beeld. Misschien is dát voor sommigen wél shocking. Of in ieder geval reden genoeg om de commercial van Youtube te verwijderen, wat inmiddels gebeurd is. Maar niet gevreesd; hij is op de site van Grey (nog) wel te bekijken.

*UPDATE*
Voor zolang het mag duren, de commercial op YouTube:


dinsdag 22 september 2009   —  9 reacties » Lees meerLees minder

Als twee druppels water

Wanneer je de laatste commercial van Replay ziet, lijkt het alsof je een déjà vu krijgt. Heb ik dit pas geleden niet een keer eerder gezien? Het antwoord is ja. In de spot van “Replay Your Fragrance” wordt namelijk exact dezelfde techniek gebruikt als in de commercial van “Shell FuelSave” van JWT London.

Naast de aquareltechniek is er nog één grote overeenkomst. De commercials starten alle twee met een vallende waterdruppel. De waterdrop komt uiteraard ook weer terug op beide websites. Kijk zelf maar.

www.shellfuelsave.nl

Op zich is het niet verwonderlijk dat er gelijkenis is tussen de twee merken. Beide partijen verkopen nu eenmaal een duur, vloeibaar goedje waar je zuinig mee om moet gaan. Maar het is hoe dan ook een echte aquarelpaarse krokodil.


dinsdag 22 september 2009   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

De geur van succes

Het is lang geleden dat Old Spice iets te maken had met een soort van ‘cool-heid’. Het zou bij Aldi verkocht kunnen worden. En dat is best veelzeggend. Maar als je naar de nieuwe tv-commercial van Old Spice kijkt, herken je plotseling een zelfbewustzijn (en zelfspot) om jaloers van te worden. Totaal niet zoals ik het merk ken.

Ik vraag me af of dit puur communicatie is, of dat er echt iets verandert. Dat er wordt gewerkt aan New Spice met de campagne ‘Different scents for different gents’. Ik vind het in ieder geval een vermakelijke commercial met een vette knipoog. Op de site zie je nog meer rare, bizarre filmpjes.


maandag 21 september 2009   —  Nog geen reacties » Lees meerLees minder

Zo oud als…

IMG_0257var

De Nederlandse dagbladen hebben het niet makkelijk. Nog niet zo lang geleden is het oer-Hollandse AD overgenomen door een Belg. Andere kranten zie je voornamelijk achter het (internet)nieuws aan lopen en de ‘truc’ uithalen om op tabloidformaat door te gaan, waardoor er iets economischer kan worden omgesprongen met het nieuws (lees: minder lange artikelen geschreven hoeven).

Kranten die het moeilijk hebben, is echter niets nieuws. Uit de heel oude doos komt bovenstaande advertentie; uit de periode 1968-1972 volgens het boek ’25 Jaar ADCN’. Strakke inhaker op het medium televisie, waarin het argument werd gebruikt dat je geen bon kon invullen afkomstig uit de tv. Wat toen misschien nog een dijk van een argument leek, is flink door de tijd ingehaald.

Internet – je persoonlijke televisie – en alle andere middelen die doelgroepen beter bereiken en meer contact maken dan een niet-interactieve ad, winnen het langzaam maar zeer zeker van de dagbladen. Jammer is het wel. Ik mis als reclamedier die lekker grote, verrassende een-eende pagina’s in de krant. Want tegenwoordig worden ze bijna alleen nog maar gevuld door de retailformules. En da’s alleen maar hard schreeuwen.