Het Roze Olifantje – Ik denk er niet aan

vrijdag 3 juli 2009

Vogels voor de kat

19jaarverjaardagskaart-ani

Niks is erger dan oude mensen die op verjaardagsfeesten beweren dat ze immuun zijn voor reclame. Bejaarden die zeggen mettertijd wijs te zijn geworden, doof voor woordenkraam en blind voor sexappeal. Of die opgeven de verleidelijke geur van Hema-worst niet te ruiken. Omdat hun ene neusgat wordt afgesloten door een beademingsslang en het andere door een maagsonde.

Of: oude mensen die zeggen niet eerder tot de aanschaf van een keuken over te gaan als ze er een gratis jetski of woonkamer bij krijgen. Ze noemen zichzelf ongevoelig voor cadeaus, hoe duur ook. Ze zijn oud, maar niet seniel, en trappen niet in verkooptrucs.

Voor reclamemakers is het een sport om juist bejaarden tot aankopen te verleiden. Van de bijdehandste bejaarden vogels voor de kat maken. Vooral de slimmeriken die gezond hun pensioen haalden. Die nog zelfstandig lezen, met de tijd mee gaan en zich bekwaamd hebben in het internetten.

Over een item dat ze willen hebben, laten ze zich uitgebreid informeren via internet. Door kritische, onafhankelijke consumenten op consumentenfora. Dus als ene Ellen daar schrijft dat opticien Hans Anders goed is en uitlegt waarom, dan geloven ze dat.

En Ellen schrijft: “Ik werk als postbode bij TNT Post. Voor bij mijn uniform had ik een mooi, oranje montuur gekocht bij Hans Anders. Eind juli ben ik op onverklaarbare wijze met de auto van de weg geraakt, tegen een boom gebotst en daarna in een sloot terechtgekomen. Buiten lichamelijk letsel, was mijn mooie, oranje bril kapot!”

En ze vervolgt: “Toen mijn man tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis met dat verhaal bij Hans Anders in Goes kwam, zijn de mensen direct gaan informeren of er nog ergens in Nederland zo’n oranje montuur was. Er was er nog één. Dat montuur is opgestuurd naar Goes en geheel kosteloos voor mij in orde gebracht!”

Oude mensen zijn gevoelig voor zulke liefdevolle woorden over Hans Anders. En het mooie is: alle kans dat Ellen en haar verhaal verzonnen werden door een copywriter. En dat Hans Anders opdracht gaf gunstige berichten over zijn keten op internet te zetten, om geld te verdienen aan snuggere bejaarden.


3 reacties op “Vogels voor de kat”

  1. Schaap! Waarom zo vals? Zijn je grootouders vroeg gestorven? Kun je je eigen veroudering niet verdragen? Sterf je liever dan dat je oud en gebrekkig wordt? Is dat het? Dat zal het wel zijn. Het is ook niet niks, verouderen. Ik kan het weten. Ben 80. Sla elke ochtend de wekker uit op een nachtkast met daarop verder: druppelflesjes, Estracyt-capsules, een dictafoon voor almaar sneller vervliegende ideeën en een varifocusbril. Het stilleven van de dood, noem ik het.

  2. En het goede nieuws is: het werkt niet alleen bij al dan niet overjarige bejaarden. Ook alle andere Nederlanders zijn op de een of andere manier te manipuleren.

  3. Die afgebrokkelde nagellak. Ik weet het zeker, ik heb ooit iets met haar gehad!

Roept u maar