De campagne voor Stelle Artois, gemaakt door Mother, roept bij de Witte Geit wat twijfel op. Hoe mooi het ding ook is geëxecuteerd, hoeveel aandacht er aan het imiteren van vroeger tijden ook is besteed, en ongeacht met hoeveel zorg de retroscènes zijn gekozen die helemaal passen bij een licht biertje.
Allemaal mooi, maar hebben we dit niet al duizenden keren gezien? Denk aan de geïllustreerde Heineken-campagne aan het eind van de jaren tachtig. Of gemakkelijker: veel andere biercampagnes. Daarin zag je wel vaker, voordat Photoshop de wereld regeerde, mooie, zonnige platen met romantische taferelen en dito mensen. Al dan niet gefotografeerd.
Waarom is Mother zo blij met deze lijn? Omdat ie zo anders is in deze tijd? Omdat ie zo goed dat oude gevoel neerzet? Voor mij is het niets anders dan een prima imitatie uit de oude doos, zonder iets extra’s. De Witte Geit vraagt zich af waarom het anders zo goede Mother met dit ding komt.
Dat ouderwetse is wel iets voor Mother en Stella Artois. Maar de vorige keer was beduidend beter dan deze keer: http://www.hetrozeolifantje.nl/?s=stella+artois
Het artikel spreekt over ‘Stelle Artois”,terwijl de naam van het merk luidt: ‘Stella Artois’. Op zo’n moment kruipt een akelig gevoel langs mijn rug omhoog en denk ik bij mijzelf: “had het gefotografeerd met een Hasselblad, dan was de blik wellicht scherper geweest”
[...] Nederlanders niet echt voet aan de grond krijgt, doet een leuk ding samen met Mother in London. De campagne die begin dit jaar startte, waar typische jaren 60 reclameschilderingen als visuals zijn gebruikt, [...]