Wie binnen drie minuten een stuk of acht levensgrote donuts weet weg te weken zonder tussendoor de lippen af te likken, krijgt een vermelding in het Guinness Book Of Records. Zoiets roept vragen op. Bijvoorbeeld: is het moeilijk om donuts te eten zonder de lippen af te likken? Gaat het hier om een reclamestunt van het gilde der donutbakkers? En: in wat voor wereld leven we?
Om de laatste vraag te beantwoorden: we leven in een wereld waar een piepjonge kraai een aangevreten donut uit een politieauto steelt, terwijl zijn handlanger de bijbehorende politieman afleidt door op de motorkap te dansen. Een wereld waarvan men zegt dat het ongelooflijk is wat je er zoal meemaakt als je er eenmaal geboren bent. Iets anders: vijf onwaarschijnlijke zinnen uit reclameteksten.
1. “De ultieme droom van veel mensen: een verzonken badkuip.”
2. “Charme benevelt de melange van zakelijkheid en een zweem van florale speelsheid.”
3. “De dokter ging, al roerend, in zijn kop koffie zitten.”
4. “Wij zoeken een Remote Head Operator.”
5. “Interieur met elektrische sfeerhaard.”
Alles goed en wel, Zwart Schaap, met dat geouwehoer over donuts en samenwerkende kraaien, maar ik ben erg onrustig. Kom je me even pakken of hoe zit het?
Ja hallo! Jíj wilde gister ophouden, Jeannette. Jij moest zo nodig The Scorpion onderbreken. Onrustig. Allicht. Onrust is goed. Je denkt maar dat altijd alles zomaar altijd maar kan als het jou uitkomt, maar zo is het niet. Behalve dan als je om half zes in Kralingen bent. Dan zet ik je tegen een muur