Krachtige advertentie van – naar het schijnt – een krachtig wasmiddel. En of het nu vloeibaar is of poeder was, het blijft een eenvoudige en wonderschone advertentie van deze vlekkenkampioen. De Grijze Muis kwam hem tegen op zijn zoektocht, maar vond helaas geen credits. Dus wie weet wat of wie het was?
Bank of Imagination is een website van Camper-sneakers. Het is een bank waar iedereen zijn fantasie en gedachten gratis kan delen met anderen. Een mooie gedachte in een tijd dat banken een lelijk imago hebben. Mooi uitgevoerd ook door Herraiz Soto & Co uit Barcelona. Die zijn trouwens ook bekend van Dittum.
J2O is een vruchtendrankje dat belooft een heerlijke mix van twee vruchten te zijn. Ook de commercial is een heerlijke mix, maar dan van twee werelden. En lekker eenvoudig. Je verwisselt de audiotracks van de twee 15 seconden durende filmpjes, et voilà: je hebt een erg leuke commercial! Geniet van dit droge, doch kleine meesterwerkje.
IGA Worldwide en in-game advertising. Onlosmakelijk aan elkaar verbonden, net zoals taaltweelingen moord en brand, schering en inslag, kommer en kwel en toeten noch blazen. Maar dat terzijde.
De nieuwe Youtube-promovideo van IGA staat bol van de in-game voorbeelden. En van statistieken. Daar zijn ze wel van, die IGA-jongens. Ze smijten met percentages, getallen en bedragen om maar enigszins aan te tonen hoe groot de bijdrage van in-game advertising is, en zal zijn in de komende jaren.
Dit soort getallen doen het altijd goed bij marketeers, en terecht. Maar De Witte Geit is ook een beetje een sceptische geit, en vraagt zich af hoe IGA al die cijfertjes berekend heeft? Want iedereen neemt ze klakkeloos over, publiceert ze op blogs en in e-zines, én presenteert ze aan klanten (zodat die wellicht besluiten om mee te gaan in die computerspellenmallemolen).
Is het niet gewoon slimme marketing van IGA? Een soort van self-fulfilling prophecy creëren? Vergelijk het met Appie Heijn die voorspelt dat er volgende week totaal geen toiletpapier te koop is. Iedereen gaat snel veegvelletjes kopen en warempel, de volgende week is al het papier op.
Ik geloof best in de toekomst van in-game advertising, maar ik weiger te geloven in alle cijfertjes van IGA. Mocht iemand het onderzoek in zijn of haar bezit hebben, voer het dan aan De Witte Geit. Misschien zijn die getallen dan beter te verteren.
Sebastiaan de With is een gewone jongen uit Groningen en toch is hij wereldwijd bekend. Hoe? Als icon designer. Oftewel: hij ontwerpt pictogrammen. Iedere dag dat je werkt met een interface, zou het zomaar kunnen zijn dat Sebastiaan de iconen ontworpen heeft. En dat die kans groot is, bewijzen onder andere klanten als Sony en Apple.
Het gekke is dat hij in eerste instantie niet bekend werd door zijn werk, maar door een post op zijn blog. Het bericht dat ging over de beveiliging van computers, werd in de VS opgepikt en voor hij het wist had hij miljoenen bezoekers op zijn website. Van het één kwam het ander: de bezoekers zagen zijn werk en waren meteen verkocht door zijn stijl. Meer zien? Dit zijn de links naar zijn blog en website.
Op menig verjaardagsfeestje besproken: de Walk-in Fridge-commercial van Heineken. Onontkoombaar is het vervolg op deze spot natuurlijk. In de sequel zien we een Babylonische spraakverwarring met een Poolse aannemer leiden tot, again, hilarisch schreeuwende mannen. Vanaf komend weekend op televisie, maar nu al te zien op Het Roze Olifantje (zodat je vanavond een scoop hebt op de verjaardag van Tante Truus).
Het is nog een concept, dit voorstel voor de verzamel-cd van Madonna. Gemaakt door Adam Larson bij Adam&co. Ik vind het een superding. Helemaal Madonna, zeker als je de cd-hoes opent. Het geweldige is dat als je ‘m uitvouwt er een kruis ontstaat waaraan Jezus – wie kent ‘m niet – een redelijk lugubere dood is gestorven. Typisch een heilige huisje waar Madonna zo graag tegenaan schopt. Van mij mag Adam Larson de pitch winnen. Vroeg je je nog af waarom de cover er zo beschadigd uitziet? De cd heet simpelweg ‘Hits’.
Had Martin Luther King wel een droom? Was het stapje echt zo klein voor Neil Armstrong? En heeft iemand óóit onderzocht of ieder nadeel eigenlijk wel z’n voordeel heb? We zullen het nooit weten. En dat hoeft ook niet, want het waren de legendarische Karen, Kristel en Kathleen die ons de ware wijsheid brachten:
“Van Afrika tot in Amerika,
Van op de Himalaya tot in de woestijn.
Ja, wij zijn zoveel mooier als we samen zijn.”
Zulke teksten klinken kuddedier Het Roze Olifantje als muziek in de grote oren. Toekomstmuziek, die ons via een slecht bruggetje leidt naar LinkedIn. Want ook daar zit Het Roze Olifantje. Om samen met de andere reclamedieren zoveel mooier te worden. Om niet vergeten te worden. Je moet er niet aan denken.
Sluit je hier aan bij het netwerk van Het Roze Olifantje op LinkedIn.
Eetgelegenheden zoals de Kom-Eet in Breda moet je eigenlijk een handje helpen met reclame maken. Het valt ook allemaal niet mee als de straat waarin jouw eettentje zit net de Ginnekenweg heet in plaats van de Kometensingel zoals hun ‘collega’s’ in Amsterdam.
Om de Kom-eters te helpen, werpt De Bruine Beer graag een balletje op.
De eerstvolgende keer dat u een zak friet gaat halen, ga dan naar de Kom-Eet in Breda.
Cafetaria & Lunchroom ‘De Kom-Eet’
Ginnekenweg 90
4818 JH Breda
Tel: 076 – 513 81 62
En voor de Amsterdammers onder ons.
Eet- & Dranklokaal ‘De Kom-eet’
Kometensingel 184
1033 BZ Amsterdam
Tel: 020 – 492 21 32
Deze reclame werd u gratis aangeboden door De Bruine Beer. Graag gedaan.
Japan heeft een goed lopende ‘industrie’ als het gaat om mobiele content. Helemaal hype zijn de M-Films, M-Soaps, M-Books, M-Street Art en meer van dit soort mobiele stuff. Kirsty Allison bericht erover in en korte documentaire die deel uitmaakt van het 3snapshots.com-project.
Mooi voorbeeld van zo’n M-Ding is de M-Soap. Van zo’n soap wordt elke week een half uur opgenomen. Dat wordt dan weer in stukjes van vijf minuten gehakt, om gemakkelijk te downloaden op je mobiel. Het is een waar succes: heel veel mensen downloaden de soap op zoek naar een romantische prikkel. Ze zijn daar blijkbaar zo op zoek, dat er meer dan tienduizend mensen de soap binnenhalen op hun mobiel.
Het is zelfs zo’n hype dat er een festival aan gekoppeld is, genaamd The Pocket Film Festival, waar alle categorieën aan bod komen. In Nederland zijn eerdere pogingen om mobiele content, zoals bijvoorbeeld een soap, tot een succes te maken een vroege dood gestorven. Jammer. Blijkbaar krijgen onze oosterburen het altijd weer voor elkaar om nieuwe technologische toepassingen wél draaiende te krijgen en te houden.
